Początki murowanego zamku w Rybnicy nie są zupełnie jasne. Wśród badaczy sądzi się, że budowę warowni w latach 1364-69 zainicjował, cesarz Karol IV Luksemburski, choć zamek był wówczas własnością bądź znajdował się w dzierżawie rycerza Mikołaja z Rybnicy (Nicola von Reybnicz). Niestety nie zachowały się żadne średniowieczne przekazy mówiące o wyglądzie i rozplanowaniu obiektu. Na podstawie ikonografii z XVIII wieku można sądzić iż głównym elementem zamku był wzniesiony z łamanego granitu trójkondygnacyjny dom na planie prostokąta o wymiarach 15 x 25 metrów, z przybudówką przy krótszym boku i być może wieżą na północnej krawędzi wzgórza, po której pozostał prostokątny występ.

         Ród Reybniczów był właścicielem warowni do 1423 roku. Przypuszczalnie niedługo potem została ona zdobyta i zniszczona w czasie wojen husyckich, wkrótce jednak odbudowano ją i powiększono. Kolejne duże prace budowlane na zamku prowadzono w roku 1750 i 1786. Już jednak w połowie XIX stulecia został on ostatecznie opuszczony i szybko popadł w ruinę, choć jego zdewastowane mury wykorzystywano dla celów gospodarczych jeszcze na początku XX wieku. Do dziś z dawnego zamku zachowała się tylko północna ściana budynku głównego, fragment jego ściany zachodniej, relikty prostokątnego alkierza, zasypane piwnice oraz ślady murów kurtynowych. W niektórych oknach zauważyć można jeszcze resztki kamiennych obramowań, zaś w ścianie – pozostałości belek stropowych.

         Rybnica położona jest ok. 8 km na zachód od Jeleniej Góry, przy drodze nr 30 prowadzącej do Gryfowa Śląskiego. Aby dostać się do ruin po wjeździe do osady należy skręcić w lewo, w asfaltową drogę biegnącą w kierunku Starej Kamienicy. Następnie przy tablicy oznaczającej koniec wsi, na wysokości cmentarza trzeba skręcić w asfaltową drogę w lewo i już potem cały czas prosto aż do wiaduktu kolejowego. Za wiaduktem skręcamy w prawo w dróżkę, która pnie się w górę do gospodarstwa, za którym znajdują się ruiny zamku.

         Zdjęcia wykonano w lutym 2012 roku.