Murowany zamek w Sadłowie powstał w latach 70-tych XIV wieku z fundacji kasztelana rypińskiego Piotra Świnki. W XV wieku zamek przechodzi we władanie rodu Doliwitów ( Sadłowskich ) i zostaje przez nich rozbudowany. Była to ceglana budowla posadowiona na fundamentach z kamieni eratycznych, usytuowana na terenie nizinnym otoczonym bagnami. Zamek składał się z dwóch zachodzących na siebie narożnikami czworoboków murów obwodowych i prawdopodobnie nie posiadał wieży. W pierwszym czworoboku stał dwukondygnacyjny dom zamkowy o wymiarach 14 x 26 metrów, połączony z drugim czworobokiem kaplicą i budynkiem z przelotem bramnym, poprzedzonym drewnianym mostem posadowionym na palach. W drugim czworoboku wzdłuż kurtyn północno wschodniej i zachodniej stały budynki gospodarcze o konstrukcji szkieletowej.

         Na podstawie badań ustalono, że obiekt był użytkowany od końca XIV wieku do 2 połowy XVII wieku. W 1431 roku zamek zostaje częściowo zniszczony przez Krzyżaków, i niedługo potem jest odbudowany. Następnym właścicielem był kasztelan słoński Tomasz rezydujący tu do wojny trzynastoletniej, kiedy to zamek został zajęty przez Krzyżaków (1463-64) i odzyskany w wyniku wygranej bitwy mazowieckiego pospolitego ruszenia pod wodzą księcia Konrada III pod Sadłowem. W późniejszych latach zamek należy do kilku różnych rodzin szlacheckich.  Zniszczony w czasie potopu szwedzkiego nie został odbudowany i sukcesywnie go rozbierano, traktując jako skład materiałów budowlanych. Dzieła zniszczenia dokonano przy przebudowie drogi do Rypina po II wojnie światowej, kiedy to ekipy drogowców potraktowały relikty zamku jak kamieniołom. W latach 1994-97 prowadzone były tu prace archeologiczne. Na ich podstawie stwierdzono, że  pozostałości zamku znajdują się 80 m na zachód od drogi Rypin-Sadłowo i 350 m na południowy zachód od kościoła parafialnego.

         Sadłowo leży 7 km na północny-wschód od Rypina, przy lokalnej drodze pomiędzy Rypinem a Świedziebnią. Ruin zamku szukajmy tuż przed wjazdem do Sadłowa od strony Rypina w obniżeniu terenu. To kilkadziesiąt metrów na północny zachód od szosy. Kierunek, kępę drzew, pokazuje tablica informacyjna przy drodze.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2011 roku.