Renesansowy zamek w Starej Kraśnicy został zbudowany w 1622 roku prawdopodobnie przez architekta Adalberta, z fundacji Johanna Sigmunda von Schweinicha. Niegdyś była to jedna z najpiękniejszych i największych rezydencji w tej części Dolnego Śląska. Była ona otoczona murem obronnym, z którego zachował się fragment z basteją zwieńczoną blankami. Zarówno w murze jak i w bastei zobaczyć można strzelnice kluczowe w kamiennych obramieniach. Wejście główne do zamku zdobią herby na podwójnym fryzie nad portalem. Do założenia prowadziła zachowana do dziś manierystyczna brama zwieńczona bogato zdobionym tympanonem. Zamek został przebudowany w XVIII i XIX wieku.

         Po wojnie 30-letniej Stara Kraśnica przeszła w ręce Von Dyherrna, a następnie należała do rodzin von Vogt, Muller, Hubner oraz Seidel. W XIX wieku zamek został opuszczony i zaczął podupadać. Na początku XX wieku obok warowni wzniesiono nową siedzibę pałacową i odrestaurowano starą rezydencję. Przy zespole zbudowano kąpielisko na stawie, po którym pływały gondole. Po II wojnie światowej opuszczony zamek zamienił się w kompletną ruinę. To samo spotkało nowy pałac z 1902 roku, który był remontowany jeszcze w 1985 roku. W latach 90-tych pałac uległ pożarowi i nie został odbudowany. Do dziś zachowała się piękna manierystyczna brama wjazdowa, oraz mury zewnętrzne, fragmenty sklepień w przyziemiu, portal zwieńczony podwójnym fryzem z herbami i kamienne opaski kamienne. Po pałacu zachowały się dekoracyjne szczyty i obramienia okienne oraz elementy zdobnicze elewacji. Obecnie ruiny znajdują się w prywatnych rękach. Ostatnio teren został wyczyszczony, odgruzowany i otoczony płotem.

         Stara Kraśnica jest położona 14 km na południe od Złotoryi, przy drodze nr 328 do Wojcieszowa. Ruiny znajdują się w północno-zachodniej części wsi, w pewnym oddaleniu, po zachodniej stronie drogi, na granicy ze Świerzawą. Widać je z drogi głównej i można do nich dojechać wąską, asfaltową szosą.

         Zdjęcia wykonano w lutym 2012 roku.