Pierwotny zamek w Zawadzie został zbudowany w  II połowie XVI wieku przez Stanisława Ligęzę. W XVII wieku kasztelan wiślicki i starosta biecki Mikołaj Ligęza przebudował założenie. Powstała wtedy obronna budowla z czterema basztami. Późniejszymi właścicielami zamku były rodziny Przebendowskich, Bielińskich i Radziwiłłów, które doprowadziły rezydencję do ruiny. Z czterech baszt pozostały tylko dwie i zrujnowany dom zamkowy.

         W 1819 roku Anna Radziwiłłówna wnosi zamek w Zawadzie jako wiano swojemu mężowi Atanazemu Raczyńskiemu. On też rozpoczął przebudowę obiektu w pałac w stylu neogotyckim wg projektów własnych i słynnego niemieckiego architekta Karla Schinkla. Po odbudowie rezydencja posiadała 4 baszty oraz wnętrza ozdobione dekoracją stiukową i polichromią wykonaną przez Marynowskiego. Całość była otoczona rozległym parkiem i murem.

         W 1915 roku podczas działań wojennych obiekt został zniszczony. Najpierw zajęli go Austriacy, którzy w oknach przygotowali stanowiska strzelnicze, a po ich odejściu 2 pułk kozaków dońskich podpalił zamek. Właścicielem był wtedy Roger Adam Raczyński. W okresie międzywojennym ruinę częściowo odremontowano, a obok Raczyńscy postawili neorenesansowy pałacyk.  Ostatnim jego właścicielem był zmarły w 1993 były prezydent Polski na uchodźstwie i przedwojenny ambasador w Londynie hrabia Edward Raczyński. Po II wojnie światowej teren zamkowy zajął miejscowy PGR. Do dziś zachowała się tylko jedna z czterech cylindrycznych baszt, do której przylega wieżyczka z klatką schodową. Poza tym jest jeszcze kaplica, ceglana brama i budynek gospodarczy. Obecnie resztki zamku znajdują się w prywatnych rękach, a właściciel ogrodził posesję, wobec czego dostęp do zabytku jest utrudniony. Obok zamku znajduje się neorenesansowy pałacyk Raczyńskich z początku XX wieku.

         Zawada jest położona 4 km na wschód od Dębicy, przy drodze nr 4 do Rzeszowa. Resztki zamku znajdują się tuż przy szosie, po jej prawej stronie.

         Zdjęcia wykonano w lutym 2010 roku.