Neogotycki pałac w Grudyni Wielkiej został zbudowany w latach 1858-70 przez rodzinę von Reibnitz i pozostawał w jej rękach aż do 1939 roku. 

Rezydencję usytuowano na wzniesieniu górującym nad resztą miejscowości i folwarkiem. Jest to podpiwniczony, murowany z cegły i otynkowany budynek, składający z dwóch części zbudowanych na planie prostokąta i kwadratowej trzykondygnacjowej wieży, zwieńczonej neogotyckim krenelażem i sterczynami. Skrzydło położone z prawej strony wieży jest parterowe, a z lewej piętrowe. W elewacji frontowej znajduje się przeszklona, drewniana weranda z głównym wejściem. Takąż samą werandę dostawiono do skrzydła parterowego. Całość nakryto niskimi, wielospadowymi dachami. W części pomieszczeń do dziś zachowały się sufity z dekoracją sztukatorską. Do pałacu przylega niewielki, obecnie zaniedbany dziewiętnastowieczny park krajobrazowy. Poniżej znajdował się dawny folwark, niedawno część jego budynków została rozebrana, pozostałe przebudowane z zatraceniem cech stylowych.

Po drugiej wojnie światowej majątek przekazano miejscowemu PGR-owi. W 1972 roku z połączenia czterech gospodarstw utworzono Państwowe Gospodarstwo Ogrodnicze. W latach 90-tych ubiegłego wieku w pałacu mieściło się przedszkole. Obecnie wyremontowany pałac znajduje się w rękach prywatnych. 

Grudynia Wielka jest położona 11 km na północny-wschód od Głubczyc, przy drodze nr 417, 3,5 km na północ od drogi nr 38 do Kędzierzyna-Koźla. 

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2013 roku.