Prawdopodobnie pierwszą budowlą w Turawie był średniowieczny zameczek myśliwski, który zbudowali książęta opolscy. Później właściciele miejscowości zmieniają się aż do 1712 roku kiedy to dobra turawskie nabywa Martin Scholz von Loewenckron, który w 1730 roku rozpoczął budowę obecnego pałacu w stylu barokowym według planów opolskiego architekta Adama Tentscherta. Jego następcy rozbudowali rezydencję, wznosząc w 1751 roku kaplicę pałacową z wieżą zakończoną hełmem gontowym i z dzwonem, oraz dobudowując w latach 1760-61 skrzydło północne i bramę wjazdową. Syn Martina, Józef, zmarł bezdzietnie w 1759 roku  i jego dobra przejęła wdowa, Anna Barbara von Garnier, która wyszła ponownie za mąż za Franciszka Adama hrabiego von Gaschin. Po jej śmierci w 1804 roku Turawa została własnością brata zmarłej, Franza Xawerego von Garnier. Od tej chwili aż do końca II wojny światowej właścicielami Turawy była rodzina von Garnier, która w 1841 roku otrzymała tytuł hrabiowski. W 1847 roku Karl hrabia von Garnier przeprowadza kolejną neobarokową rozbudowę i remont pałacu. Wzniesiono wówczas nowe, wąskie skrzydło pomiędzy dwiema częściami pałacu, które do tego czasu łączyła tylko przewiązka nad bramą wjazdową. 

W swojej obecnej postaci pałac jest murowaną z cegły budowlą barokową, posiadającą w większości nowszą dekorację neorokokową. Składa się on z trzech piętrowych skrzydeł, wzniesionych na skomplikowanym rzucie przypominającym literę „C”, nakrytych dachami mansardowymi z licznymi facjatkami i lukarnami. Elewacje pałacu zachowały wiele ozdobnych detali architektonicznych. Najstarszą część budowli stanowi skrzydło południowe (pierwotnie korpus główny) – najbardziej masywne ze wszystkich, z przybudówką kaplicy zwieńczoną baniastym hełmem barokowym. W niektórych pomieszczeniach zachowały się oryginalne boazerie, sztukaterie, kominki oraz sklepienia (kolebkowe z lunetami i gwiaździsto-kryształowe). Całość jest otoczona obecnie zaniedbanym parkiem krajobrazowym. Ostatnim przedwojennym właścicielem majątku był Hubertus hrabia von Garnier-Turawa. W 1937 roku rodzina von Garnier przekazała pałac na sierociniec. Po II wojnie światowej, w 1949 roku, pałac oddano na siedzibę Domowi Dziecka w Turawie. Po pożarze budynku Urzędu Gminy do czasu budowy nowego budynku, w pałacu mieścił się Urząd Gminy Turawa. W latach 1964-65 przeprowadzono remont pałacu, z adaptacją wnętrz na potrzeby Domu Dziecka. Obecnie w 2011 roku założenie jest opuszczone i niszczeje. 

Turawa jest położona 13 km na północny-wschód od centrum Opola, 5 km na wschód od drogi nr 45 do Kluczborka.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2011 roku.