Murowany zamek w Będzinie wzniesiono w XIV w. na polecenie króla Kazimierza Wielkiego. Prawdopodobnie warownia została posadowiona na miejscu wcześniejszego grodu. W 1364 roku gościł tu Karol IV cesarz niemiecki i król czeski. W 1434 roku na zamku zawarto ugodę pomiędzy panami śląskimi i małopolskimi w sprawie zwalczania przygranicznych rabusiów, a w 1588 roku zostały tu zawarte „Pakty będzińsko – bytomskie” zobowiązujące Maksymiliana Habsburga do zrzeczenia się pretensji do tronu polskiego. W murach zamkowych gościli królowie polscy – w 1574 roku Henryk Walezy, w 1683 roku Jan III Sobieski, w drodze pod Wiedeń a w 1697 roku August II Mocny.

         Warownię zbudowano na planie nieregularnym z miejscowego kamienia i otoczono podwójnym murem obwodowym. Wewnątrz dziedzińca od strony północno-zachodniej postawiono okrągłą basztę – donżon, a od strony południowo-zachodniej budynek mieszkalny o wymiarach 8,5x9m. Do zamku od wschodu przylegało podzamcze otoczone murem obronnym z basztą i wieżą bramną. Całość była sprzężona z murami miejskimi. Lustracja z roku 1564 określa zamek jako częściowo opustoszały. Po pożarze w roku 1616 obiekt został odbudowany, w czasie  „Potopu” częściowo zniszczony przez Szwedów, później został ponownie odbudowany. W XVIII wieku popadł całkowicie w ruinę. W roku 1834 został odbudowany według projektu Franciszka Marii Lanciego, z przeznaczeniem na szkołę górniczą. Ostatecznie zamek zrekonstruowano w latach 1952-56. Obecnie mieści się w nim Muzeum Zagłębia Dąbrowskiego.

         Będzin jest położony 10 km na północny-wschód od Katowic, przy drodze nr 86 do Siewierza. Zamek położony jest na wzgórzu w północno-zachodniej części Będzina na lewym brzegu Czarnej Przemszy. Widać go z daleka więc łatwo do niego trafić. 

         Zdjęcia wykonano w październiku 2004 roku.