Historia miasta sięga czasów wczesnego średniowiecza, kiedy to znajdowała się tu mała osada wołoska. W 1211 roku Krzyżacy sprowadzeni do Siedmiogrodu przez króla Andrzeja II węgierskiego w celu obrony kraju przed pogańskimi Połowcami założyli tu osadę nazwaną Kronstadt. W XIII wieku osada urosła ona do miana ważnego ośrodka handlowego w regionie. Pod koniec XIV wieku zagrożenie ze strony imperium osmańskiego spowodowało, że ówczesny król węgierski Zygmunt Luksemburski polecił otoczyć miasto potężnym murem wraz z systemem bram i baszt obronnych. W obrębie murów miejskich podobnie jak w innych saskich miastach, mogli osiedlać się tylko Sasi. Rumuni mieszkali poza nimi w odrębnej dzielnicy Schei. Dzięki rozwojowi handlu oraz mądrym rządom miejskich rajców Braszów bardzo szybko stał się jednym z bogatszych i najpotężniejszych ośrodków miejskich w tej części Europy. W XVI wieku miasto stało się centralnym ośrodkiem kultury i narodowości rumuńskiej (wołoskiej). Wtedy to działał tu wybitny siedmiogrodzki humanista, teolog i kartograf – Johannes Honterus (1498-1549). W 1688 roku Braszów dostał się pod panowanie austriackie, a w dwa stulecia później oblegany i zdobyty przez wojska Józefa Bema został wcielony na przeszło pół wieku do Węgier. W czasie rewolucji w 1848 roku w mieście spotykali się rewolucyjni działacze z Mołdawii i Muntenii (część Wołoszczyzny). W 1918 roku, po zakończeniu I wojny światowej, Siedmiogród z Braszowem został przyłączony do Królestwa Rumunii. W latach 1951-61 miasto nazywało się Orașul Stalin, (Miasto Stalina), lecz po kilku latach wrócono do starej nazwy. 15 listopada 1987 roku w mieście doszło do protestów przeciwko komunistycznym władzom Rumunii. Protest został jeszcze tego samego dnia stłumiony przez Securitate.

Odwiedzając Braszów koniecznie trzeba się wybrać na okoliczne wzgórze Tampa (955 metrów n.p.m.) skąd rozpościera się przepiękna panorama całego miasta.

W centrum Starego Miasta znajduje się plac – Piaţa Sfatului, na którym usytuowano późnogotycki ratusz z 1420 roku z przylegającą do niego 58-metrową wieżą strażniczą z 1528 roku. Obecnie w jego wnętrzach ma swoją siedzibę Muzeum Historyczne. Plac okalają bardzo ładne kamieniczki reprezentujące różne style architektoniczne.

Wśród zabudowań, na północny-wschód od ratusza, znajduje się wybudowana w 1896 roku neobizantyjska cerkiew prawosławna Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Aby do niej wejść musimy przejść przez bramę, a następnie małe podwórko.

W południowej części placu znajduje się Hirscherhaus, pomarańczowy budynek z podcieniami, który od XVI wieku służył miejscowym kupcom do sprzedaży towarów.

Na południe od placu góruje nad miastem masywna sylwetka Czarnego Kościoła. Budowę świątyni rozpoczęto w roku 1383 w miejscu, gdzie stał poprzedni kościół zniszczony podczas inwazji mongolskiej w 1242 roku. Miejsce chyba nie było szczęśliwe, bo niestety w 1421 roku, gdy prace dobiegały już końca, miasto najechali Turcy powodując poważne szkody. Gdy zagrożenie minęło wznowiono budowę i kościół został konsekrowany w roku 1477. W planach były dwie wieże, jednak ostatecznie wybudowano tylko jedną, w roku 1514. W 1689 roku w Braszowie wybuchł wielki pożar, który strawił większą część miasta. Nie ominął również świątyni, drewniane wyposażenie kościoła spłonęło, a jego mury sczerniały. Odtąd kościół nazywany jest Czarnym. Wewnątrz można zobaczyć między innymi organy z 1839 roku wyposażone w 3993 piszczałki, największą w Europie kolekcję dywanów z Anatolii, chrzcielnicę z roku 1472 i wiele innych zabytków. Obecnie jest to największa gotycka świątynia w całej Transylwanii.

Na południe od Czarnego Kościoła odbija w lewo słynna uliczka Sznurowa (strada Sforii). Jest to najwęższa uliczka w Europie o szerokości zaledwie 1,32 metra i długości 83 metrów! Jest tak wąska, że wygląda właściwie bardziej jak brama, więc trzeba uważać, żeby jej nie przeoczyć.

Idąc dalej mijamy po lewej stronie synagogę z 1901 roku i opuszczamy średniowieczne centrum miasta przechodząc przez klasycystyczną bramę z 1827 roku zbudowaną w formie łuku triumfalnego.

Zaraz za bramą skręcamy w lewo (w uliczkę Aleea Tiberiu Brediceanu) i mijając kompleks sportowy z kortami tenisowymi dochodzimy do XVI-wiecznego bastionu Tkaczy – to najlepiej zachowana baszta ze wszystkich siedmiu miejskich baszt.

U podnóża góry Tampa znajduje się park. Spacerując jego alejkami można obejrzeć dobrze zachowane fragmenty dawnych fortyfikacji wznoszonych od końca XIV wieku do roku 1641 oraz bastiony Kowali, Tabacarilor,  Postavaliriol i basztę Lemnarului. W parku znajduje się też dolna stacja kolejki linowej, którą można wyjechać na wysokość 960 metrów n.p.m..

Na północ od Starego Miasta znajdują się baszty Czarna i Biała, a nad całością góruje cytadela, w której obecnie mieści się restauracja, winiarnia i dyskoteka.

Braszów znajduje się w środkowej Rumunii (Tansylwania), położony na skraju Kotliny Braszowskiej u podnóża Karpat.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2016 roku.