W wieku XII niemieccy osadnicy i handlarze zwani przez miejscowych Sasami zostali sprowadzeni do Siedmiogrodu, przez króla Węgier, by zasiedlić i bronić granic jego królestwa. Kronikarz Krauss datuje osiedla niemieckie w Sighișoarze na 1191 rok. Miasto przed 1280 rokiem nazywało się z łaciny Castrum Sex, natomiast od około 1280 Niemcy nazwali je Schespurch. W 1337 roku Sighișoara stała się domeną królewską i otrzymała prawa miejskie w 1367 roku jako Civitas de Segusvar. Miasto odgrywało ważną strategiczną i handlową rolę na rubieżach Europy Środkowej przez kilka stuleci. Sighișoara stała się jednym z najważniejszych miast Siedmiogrodu (Transylwanii), odwiedzanym przez rzemieślników z całego Cesarstwa. Niemieccy rzemieślnicy dominowali w gospodarce miasta do tego stopnia, że sami zbudowali fortyfikacje obronne. Szacuje się, że między XVI i XVII stuleciem w Sighișoarze istniało 15 gildii i 20 cechów rzemieślniczych. W Sighișoarze mieszkał też barokowy rzeźbiarz Elias Nicolai.

Książę Wołoszczyzny, Wład Diabeł, bił tutaj monety oraz wydał pierwszy dokument zawierający rumuńską nazwę miasta Sighișoara. Przy rynku stoi dom, w którym w 1431 roku urodził się słynny Dracula, czyli Wład Palownik. Miasto było też siedzibą Jerzego Rakoczego, wybranego księciem Siedmiogrodu i królem Węgier w 1629 roku. W XVI wieku zbudowano wiele budynków w stylu późnogotyckim i renesansowym. Miasto przetrwało okupację turecką, liczne pożary i epidemie dżumy, które nawiedziły je trzykrotnie (w latach: 1604, 1647 i 1709) dziesiątkując mieszkańców.

Niedaleka równina Albeşti była miejscem Bitwy pod Sighișoarą, gdzie rewolucyjna armia węgierska pod wodzą Józefa Bema została pokonana przez armię rosyjską dowodzoną przez Ludersa 31 lipca 1849 roku. Powszechnie uważa się, że tej bitwie poległ adiutant Józefa Bema, węgierski poeta Sándor Petőfi. Po I wojnie światowej Sighișoara przeszła w wyniku rozpadu Austro-Węgier w granice Królestwa Rumunii. Sighișoara jest znana z powodu znakomicie zachowanego Starego Miasta. 

Atrakcjami są:

– XIV-wieczna twierdza otoczona murem obronnym z licznie zachowanymi bramami miejskimi i basztami. Cytadela była zbudowana w XII wieku, a w XV wieku została dodatkowo wzmocniona i rozbudowana. W wieku XIV i XV, tempo wzrostu gospodarczego zapewniło środki finansowe na budowę silnego systemu obronnego z 14 wieżami oraz kilkoma bastionami wyposażonych w artyleryjskie strzelnice.

– Najpiękniejszą z wież jest Turnul cu Ceas, czyli wieża zegarowa zbudowana w 1556 roku. Niegdyś miejsce zgromadzeń rady miejskiej i punkt obserwacyjny. Stanowiła jeden z elementów całej fortyfikacji obronnej, która miała chronić przed najazdami między innymi Turków.

– Kościół Dominikanów (Biserica monastirii dominicane) jest najstarszym budynkiem sakralnym w mieście. W średniowieczu istniał tu Klasztor Dominikanów. Pierwotna zabudowa klasztoru została rozebrana w 1888 roku, a jej miejsce zajął ratusz.

– Kościół na Wzgórzu (Biserica din Deal) – obiekt sakralny położony na Wzgórzu Szkolnym. Budowano go w latach 1345–1525. Usytuowany w najwyższym punkcie Starego Miasta kościół był wielokrotnie przebudowywany. Początkowo służył jako kościół katolicki, ale po przejściu mieszkańców na luteranizm w 1547 roku, stał się ich kościołem parafialnym i główną świątynią w mieście.

– Cmentarz ewangelicki (Vechi cimitir evanghelic) znajduje się w obrębie murów miejskich, tuż obok Kościoła na Wzgórzu. Jest nadal używany przez ludność niemieckojęzyczną zamieszkującą Sighisoarę.

– Schody Szkolne (Scara şcolarilor) – drewniane stopnie prowadzące z miasta na wzgórze do szkoły. Obiekt jest zadaszony i powstał prawdopodobnie w 1662 roku.

– Dom Draculi (Casa Dracula) znajduje się koło Wieży Zegarowej. Łatwo go znaleźć, bo jego fasada została pomalowana na kolor ochry. Jest to najstarszy obiekt świecki w mieście.

– Wieża Krawców (Turnul Croitorilor) to jedna z wież obronnych miasta. Powstała prawdopodobnie w XIV wieku.

– Wieża Powroźników (Turnul Franghierilor) – jedna z 9 baszt obronnych miasta znajdująca się na Wzgórzu Szkolnym.

– Katedra Trójcy Świętej (Biserica „Sfânta Treime” din Sighișoara) – prawosławna katedra, która została wybudowana w latach 1934–1937. Położona nad rzeką, poniżej Starego Miasta. Reprezentuje styl bizantyński, natomiast jej wnętrze jest proste, renesansowe. Architektem był Dumitru Petrescu Gopes, a malowidła wewnętrzne wykonał A. Demian. Mury zewnętrzne zostały przemalowane w latach 80-tych XX wieku. 

Sighișoara (węg. Segesvár, niem. Schäßburg, ) – miasto położone w środkowej Rumunii, nad rzeką Wielką Tyrnawą w Siedmiogrodzie, jeden z najlepiej zachowanych średniowiecznych zespołów miejskich w Europie Środkowo-Wschodniej. Centrum Sighișoary znajduje się pod ochroną jako znakomity przykład niewielkiego ufortyfikowanego średniowiecznego grodu, wpisanego na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2016 roku.