Droga Transfogaraska (rum. Transfăgărășan) to potoczna nazwa drogi krajowej DN7C, najwyżej po Transalpinie położonej drogi Rumunii, osiągającej 2034 m n.p.m. Droga Transfogaraska została zbudowana w latach 1970–74 za czasów Nicolae Ceaușescu.

Początkowo miała znaczenie militarne. Podczas jej budowy wykorzystano miliardowe sumy pieniędzy i 6 milionów kilogramów dynamitu. 40 budujących ją żołnierzy straciło życie. Droga przecina z północy na południe Góry Fogaraskie (rum. Munții Făgăraș), najwyższe pasmo górskie rumuńskich Karpat, między ich dwoma najwyższymi szczytami – Laiţel i Negoiu. Łączy miasta Sybin w Siedmiogrodzie i Pitești na Wołoszczyźnie. Najbardziej spektakularnie prezentuje się od strony północnej.

Przy trasie od strony południowej znajdują się liczne atrakcje – między innymi zapora na rzece Ardżesz o wysokości 160 metrów tworząca jezioro Vidraru oraz zamek Poenari należący do Włada Palownika (pierwowzoru Drakuli). Jezioro Vidraru jest położone na wysokości 839 m n.p.m. Jego powierzchnia wynosi 8,93 km², maksymalna głębokość około 155 m. Powstało po zakończeniu w 1965 trwającej cztery i pół roku budowy zapory na Ardżesz kilka kilometrów na północ od miejscowości Arefu, rozciąga się wzdłuż 28 km dawnego nurtu rzeki; obecnie, po ukończeniu zapory i wypełnieniu dolin rzeki, ma długość 14 km. W pobliżu zapory znajduje się zamek Poenari. Wzdłuż jeziora przebiega południowy odcinek szosy transfogaraskiej (droga nr 7C), w połowie drogi pomiędzy miejscowością Cârţişoara na północy, gdzie zaczyna się trasa, a miastem Curtea de Argeş na południu. Przy Drodze Transfogaraskiej działa kilka hoteli i schronisk. Na trasie znajduje się pięć wiaduktów, kilka mniejszych tuneli oraz liczne zakręty.

W najwyższym punkcie znajduje się jezioro Bâlea i najdłuższy tunel w Rumunii (884 m) przecinający łańcuch górski, który jest zamknięty od października (lub listopada) do kwietnia (lub maja) z powodu śniegu i wiatrów. Powierzchnia jeziora Bâlea wynosi 4,65 ha, maksymalna głębokość 11,35 m. Jezioro leży przy wylocie północnego skraju tunelu przecinającego na wysokości 2027 m n.p.m. łańcuch górski z północy na południe, ok. 2 km na północny wschód od szczytu Laiţel (2390 m n.p.m.) i ok. 3 km na północny wschód od drugiego pod względem wysokości szczytu Rumunii, Negoiu (2535 m n.p.m.). Nad jeziorem znajdują się dwa całoroczne schroniska turystyczne i stacja meteorologiczna. Wokół jeziora rozciąga się rezerwat przyrody (flory i fauny oraz geomorfologiczny i hydrologiczny) o łącznej powierzchni 180 ha. Nad jeziorem, w sezonie zimowym 2005/2006, powstał pierwszy w tej części Europy hotel zimowy z lodu i śniegu.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2016 roku.