Katedra Świętego Pawła, jedna z najbardziej znanych świątyń anglikańskich w Wielkiej Brytanii i budowli Londynu, została zbudowana w stylu klasycystycznym w XVII wieku przez architekta sir Christopher Wrena. Obecny budynek katedry jest piątym zbudowanym w tym miejscu. Już w czasach Cesarstwa Rzymskiego znajdowała się tutaj świątynia Diany. Na jej miejscu w 604 roku została wzniesiona pierwsza drewniana katedra św. Pawła z fundacji króla św. Ethelberta z Kentu.  5 wieków później, około 1090 roku rozpoczęto budowę katedry normandzkiej. Inicjatorem był Maurice, kapelan Wilhelma Zdobywcy. Katedra normandzka, zwana „Starą” miała najwyższą na świecie iglicę, którą w 1561 roku zniszczył piorun. Kolejny kataklizm nadszedł w roku 1666, kiedy to cała katedra została doszczętnie strawiona przez wielki pożar Londynu.

Nową katedrę wybudowano w latach 1675-1710. Budowę nadzorował słynny architekt sir Christopher Wren, który zaprojektował wiele innych londyńskich budynków z tego okresu. Kościół ma około 170 metrów długości i około 75 metrów szerokości. Fasadę flankują dwie 47 metrowe wieże – dzwonnice, w których znajduje się kilkanaście dzwonów. W lewej 12, a w prawej odlany w 1882 roku “Great Paul”. Dzwon ten waży prawie 17 ton i jest największym dzwonem w Anglii. Wysokość budowli mierzona od posadzki do końca krzyża umieszczonego na kopule wynosi 111 metrów. Budowlę charakteryzuje piękna kopuła o średnicy 50 metrów, której konstrukcja pomimo swojej 700-tonowej wagi sprawia wrażenie bardzo lekkiej. Prowadzi do niej 528 schodów.

W środku katedry znajduje się kilka galerii, do których warto zajrzeć. Największą popularność posiada Galeria Kamienna (Stone Gallery), z której rozpościera się zapierający dech w piersiach widok na Tamizę. Następną, godną odwiedzenia jest Galeria Szeptów (Whispering Gallery), w której możemy zaobserwować ciekawe zdarzenie. Słowo wypowiedziane szeptem z jednej strony galerii jest doskonale słyszalne z odległości 35 metrów po jej drugiej stronie. Na zachodniej wieży znajduje się zegar Big Tom, którego cyferblat ma średnicę 5 m, a wskazówka jest długa na 3 metry. W katedrze znajdują się organy, będące trzecimi co do wielkości pod względem liczby piszczałek (7,189) organami w Wielkiej Brytanii. Organy zostały zamówione u Bernarda Smitha w 1694 roku i są wyposażone w 5 manuałów, 189 rzędów piszczałek i 138 registrów. Całość zamknięta jest we wspaniałej obudowie zaprojektowanej w warsztacie Christophera Wrena i ozdobionej przez Grinlinga Gibbonsa, znanego brytyjsko-holenderskiego rzeźbiarza.

Katedra była miejscem wielu słynnych pogrzebów (np. admirała Nelsona, księcia Wellingtona, Winstona Churchilla i Margaret Thatcher). Pogrzeby, śluby i inne ceremonie kościelne brytyjska rodzina królewska organizuje zazwyczaj w Westminster Abbey, ale to w katedrze św. Pawła odbył się ślub księcia Walii – Karola Windsora i lady Diany Spencer. Warto odwiedzić również podziemia katedry. W krypcie pochowani są m.in. admirał Nelson, książę Wellington i budowniczy świątyni Christopher Wren. Warto zwrócić uwagę na na tablicę pamiątkową Christophera Wrena – “Czytelniku, jeśli szukasz jego pomnika, rozejrzyj się wokół”. Nabożeństwa odbywają się codziennie wieczorem, a także w niedziele i Boże Narodzenie.

Świątynia znajduje się w samym sercu londyńskiej dzielnicy City of London i formalnie pełni funkcję głównej świątyni tej dzielnicy.

Zdjęcia wykonano w lutym 2017 roku.