Kasprowy Wierch, szczyt o wysokości 1987 m n.p.m., położony w Tatrach Zachodnich, najczęściej odwiedzany przez turystów. Jego nazwa pochodzi od leżącej poniżej Hali Kasprowej, a ta z kolei od imienia jej pierwszego użytkownika. Szczyt jest położony w głównej grani Tatr Zachodnich pomiędzy Beskidem i Świnicą od wschodu, a Pośrednim Goryczkowym i Kopą Kondracką od zachodu. W latach 1935-36 zbudowano na szczyt kabinową kolejkę linową z Kuźnic, z przesiadką na Myślenickich Turniach. Długość trasy kolejki wynosi łącznie 4291,59 m, a różnica wysokości którą pokonuje to 936 m. Czas jazdy to około 12 min, a jednorazowo do wagonika mieści się 60 osób. Po zbudowaniu wyciągów krzesełkowych z Hali Gąsienicowej i Goryczkowej Kasprowy Wierch stał się zimą mekką dla narciarzy. W 1938 roku na szczycie zbudowano Obserwatorium Meteorologiczne, a poniżej wierzchołka w górnej stacji kolejki znajduje się restauracja, bar, kiosk, przechowalnia nart oraz zimowa stacja TOPR. Na szczycie znajduje się węzeł szlaków, którymi można dostać się na sąsiednie góry, lub zejść w doliny : czerwony – w kierunku wschodnim na Świnicę (ok.1,5 h), czerwony – w kierunku zachodnim na Kopę Kondracką (ok.1,5 h) i dalej na Czerwone Wierchy, zielony – do Kużnic przez Myślenickie Turnie (ok. 2,15 h), żółty – do Doliny Gąsienicowej (ok.1 h).

My poszliśmy po najmniejszej linii oporu i po zarezerwowaniu poprzedniego dnia biletów na kolejkę z rana o wyznaczone godzinie stawiliśmy się na dolnej stacji. Po chwili z okien wagonika mogliśmy podziwiać widoki rozciągające się dookoła. Ze szczytu Kasprowego rozciąga się panorama Zakopanego i Doliny Gąsienicowej na północy, Świnicy i Kościelca na wschodzie, Czerwonych Wierchów i Giewontu na zachodzie i położonej w Słowacji Doliny Cichej na południu.

Po obfotografowaniu widoków zaczęliśmy schodzić żółtym szlakiem do Doliny Gąsienicowej. Początkowo droga prowadzi w poprzek stoku Beskidu, a później zbliża się do wyciągu krzesełkowego czynnego w sezonie zimowym i łagodnymi zakosami opada w dół Suchej Doliny. Po około 20 min opuszczamy goły stok i zagłębiamy się w kosodrzewinę, która przed schroniskiem Murowaniec miesza się z lasem jodłowym. Do schroniska dochodzimy po około 50 min od szczytu Kasprowego. Schronisko górskie PTTK Murowaniec na Hali Gąsienicowej zostało zbudowane w latach 1921-25. Jest ono położone na wysokości 1500 m n.p.m. Posiada około 120 miejsc noclegowych i restaurację. W 1963 roku schronisko częściowo uległo spaleniu, po czym zostało odbudowane. Schronisko jest dogodną bazą wypadową do przejścia najtrudniejszego szlaku tatrzańskiego – „Orlej Perci”.

Po spałaszowaniu w restauracji góralskiej „Kwaśnicy” wybrałem się na krótką wycieczkę nad Czarny Staw Gąsienicowy. Moja żona została przy schronisku wystawiając twarz do pięknego, wrześniowego słoneczka. Od schroniska do stawu prowadzi niebieski szlak, którym po 30 min dotarłem do jeziorka. W połowie drogi, po lewej stronie szlaku w kotlince znajduje się głaz pamiątkowy w miejscu śmierci Mieczysława Karłowicza, wybitnego kompozytora i taternika, który zginął tu w lawinie w 1909 roku. Czarny Staw Gąsienicowy jest położony na wysokości 1622 m n.p.m. Nad jego zachodnim brzegiem wznoszą się ściany Kościelca (2158 m n.p.m.), nad północnym Kozi Wierch (2291 m n.p.m.), Zamarła Turnia (2179 m n.p.m.) i Przełęcz Zawrat (2159 m n.p.m.), a nad wschodnim Żółta Turnia(2087m n.p.m.). Po krótkim delektowaniu się widokami wracam do schroniska, co zajmuje mi ok. 30 min.

Ze schroniska zmierzamy w kierunku Kuźnic niebieskim szlakiem. Początkowo droga prowadzi lekko pod górę przez Stawiańskie Rówieńki, na których znajdują się szałasy pasterskie, baza szkolenia taterników „Betlejemka” i stacja meteorologiczna. Następnie szlak wychodzi na płaski teren zwany Królowa Rówień, którym dochodzimy do Przełęczy między Kopami (1501 m n.p.m.). Z przełęczy roztacza się piękny widok na Dolinę Jaworzynki otoczoną od zachodu Zawratem Kasprowym, a od wschodu Skupniów Upłazem i Boczaniem. Do Kużnic prowadzą stąd dwa szlaki : żółty – przez Dolinę Jaworzynkę i niebieski – przez Skupniów Upałaz i Boczań. My wybieramy ten drugi. Skupniów Upłaz jest to grzbiet górski o wysokości 1400-1500 m n.p.m. wznoszący się pomiędzy Doliną Jaworzynki a Doliną Olczyską. Idziemy nagą granią Upłazu po czym po około 20 min zagłębiamy się w las gdzie szlak trawersując zboczami Wysokiego (1287 m n.p.m.) i Boczania (1224 m n.p.m.), po około 40 min niezbyt przyjemnej drogi docieramy do parkingu w Kuźnicach, przy dolnej stacji kolejki na Kasprowy Wierch.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2005 roku.