Średniowieczną warownię w Janowicach Wielkich wzniósł ochmistrz książąt świdnickich Mikołaj Bolcze (stąd nazwa Zamek Bolczów). W czasie wojen husyckich w roku 1433 zamek został zniszczony przez mieszczan świdnickich. W latach 1517-18 został odbudowany przez Hansa Dippolda von Burghaus. W latach 1537-43 warownia trafiła w ręce Justa Dietza, dworzanina króla Zygmunta Starego. W pierwszej połowie XVI wieku  zamek zmodernizowano, budując m.in. barbakan i basteję. W czasie wojny trzydziestoletniej w roku 1645 warownia została zdobyta i zniszczona przez Szwedów. Od tego czasu została opuszczona.

         Warownia składa się z zamku dolnego i górnego wykorzystującego dwie skały włączone w obwód obwarowań. Brama wjazdowa znajdowała się od południa a od północnego-zachodu stanął dom mieszkalny. Zamek dolny tworzyły dwa dziedzińce rozdzielone grupą skalną. Wjazdu od południowego-wschodu broniła obronna wieża wspomagana przez basteję i półkoliste przedbramie prowadzące na most nad fosą. Pierwsze prace zabezpieczające przeprowadzono w 1848 roku. Na początku XX wieku otwarto na zamku schronisko, które zostało zniszczone w czasie II wojny światowej. Po wojnie w 1965 roku dokonano zabezpieczenia ruin i przekazano obiekt do zwiedzania. Dzisiaj są to bardzo malownicze ruiny wciśnięte między skały.

         Janowice Wielkie są położone 17 km na wschód od Jeleniej Góry na lewym brzegu Bobru. Do ruin można się dostać po ok. 30 minutowym spacerze pod górkę na południe od wsi. Wstęp na teren warowni jest wolny.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2005 roku.