Beginaże, powstające głównie w średniowieczu, to w pewnym sensie klasztory, w których przebywały beginki lub begardzi, czyli osoby świeckie oddane życiu religijnemu. W beginażach pomagano wiernym, samotnym, a życie wewnątrz toczyło się w zamknięciu podobnie jak w przypadku klasztorów. Flamandzkie beginaże zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.
Jednym z najlepiej zachowanych jest beginaż w Brugii, założony w 1245 roku, zaś wszystkie obiekty pochodzą z XVIII wieku. Zachował się w nim gotycki kościół oraz blisko 30 małych białych domków, większość z nich rozmieszczono dookoła głównego dziedzińca. Beginaż otoczony był murem, w którym znajdowała się jedna lub więcej bram, łączące beginaż z miastem. W beginażu znajdowały się zwykle także: izolatka dla zakaźnie chorych, stajnia, kurnik, browar, ogrody i łąka. Domy w beginażu mogły być jedno- lub wieloosobowe (te dla mniej zamożnych beginek i nowicjuszek). Kiedy kobieta została przyjęta do grona beginek i było ją na to stać mogła wynająć lub kupić jeden z domów należących do wspólnoty. Po jej śmierci dom ponownie stawał się własnością wspólnoty beginek. Część beginaży ma wewnętrzny, trójkątny lub prostokątny, dziedziniec. W innych domy budowane były w dwóch rzędach wokół trawiastego placu.
Dziś beginki nie zamieszkują już beginaża w Brugii, i jest on otwarty dla zwiedzających – udostępniono również jeden z domów, który służy jako muzeum. Właśnie ten XVII-wieczny domek jest jedną z mniej znanych, a zarazem najciekawszych, atrakcji miasta. W środku zobaczymy jak wyglądało życie mieszkańców beginaża – zajrzymy do kuchni (udekorowanej płytkami z Delft), sypialni, przejdziemy malutkim i klimatycznym dziedzińcem służącym do modlitwy, a także zajrzymy do jadalni oraz pokoju dziennego. W każdym z pomieszczeń znajdziemy oryginalne elementy – stoły, łóżko, regały czy materiały kuchenne. Obecnie zespół należy on do Benedyktynów, którzy zachowali niektóre rytuały z XV wieku.
Beginaż znajduje się w południowej części Starego Miasta, około 900 metrów na południe od Grose Markt.
Zdjęcia wykonano w sierpniu 2019 roku.