Zamek w Łomży został wzniesiony zapewne około 1418 roku, gdy miasto otrzymało prawa miejskie z rąk księcia mazowieckiego Janusza I Starszego. Warownia była zarówno siedzibą książęcą, jak i strażnicą pilnującą przeprawy przez rzekę. Składała się ona z drewnianego obwodu obronnego i takich samych zabudowań pomocniczych, oraz ceglanego pałacu. Niedługo potem książę sprzedał zamek wójtowi Stanisławowi.

W XV wieku po przyłączeniu Mazowsza do Korony w 1526 roku zamek został rozbudowany. Z opisów z lat 1575 i 1588 wynika, że zamek był dwuczłonowy. Zamek górny, to starsza część warowni z czasów książęcych, a zamek dolny to zabudowania nowego dworu królewskiego powstałego za czasów królowej Bony i Zygmunta Augusta. W opisie z 1636 roku wymienia się również wieżę, obok której była studnia i baszta przykryta dachem gontowym. Warownia została zniszczona w czasie najazdu szwedzkiego i już jej nie odbudowano. Resztki ocalałej zabudowy funkcjonowały jako centrum starostwa i zapewne niedługo potem  zostały opuszczone. W 1824 roku stał jeszcze dom zwany skarbcem, służący do przechowywania akt, który potem został rozebrany. Do dziś po zamku nie zachowały się żadne ślady. Badania archeologiczne prowadzone w 1967 roku pod kierunkiem Tadeusza Żurowskiego określiły jednoznacznie teren między ulicą Senatorską a ulicą Dworną jako miejsce, na którym wznosił się zamek.

Łomża jest położona około 38 km na wschód od Ostrołęki, przy drodze nr 64 do Białegostoku.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2020 roku.