Istnienie osady na terenie obecnego Chojnowa po raz pierwszy w źródłach historycznych poświadczone zostało w 1272 roku. W 1288 roku, w dokumencie księcia legnickiego Henryka V Brzuchatego, Chojnów po raz pierwszy został określony mianem miasta (civitas). Pełne prawa miejskie Chojnów otrzymał w 1333 roku, co wraz z licznymi przywilejami – dotyczącymi m.in. eksploatacji złota czy handlu solą – wpłynęło na rozwój grodu. W 1428 roku miasto zostało zaatakowane przez Husytów, którzy zdobyli zamek, dokonali rzezi mieszkańców oraz spalili miasto. Pomimo zniszczeń miastu udało się odrodzić; wpływ na taki stan rzeczy miały książęce i papieskie zwolnienia ze świadczeń oraz lokalizacja miasta na trasie jednej z odnóg Via Regia, która była ówcześnie ważnym szlakiem handlowym.W 1523 roku książę legnicki Fryderyk II przeszedł na protestantyzm, dając ludności księstwa wolność wyznania. Z czasem rozwijająca się reformacja wpłynęła na zmianę wyznania wśród większości mieszczan, co doprowadziło w 1535 roku do złożenia przez katolickiego proboszcza swojego urzędu oraz do przybycia do miasta pierwszego pastora. W latach 1618-48 duże zniszczenia miasta przyniosła wojna trzydziestoletnia. Od 1675 roku trwał stopniowy eksodus mieszkańców wyznania protestanckiego, który był efektem habsburskiej polityki kontrreformacji. Cesarskie zarządzenia doprowadziły do buntu chojnowskiej Rady Miejskiej, która została usunięta i zastąpiona osobami wyznania katolickiego. Poprawę sytuacji przyniosła ugoda altransztadzka z 1707 roku, która m.in. przekazywała protestantom chojnowską farę.W 1740 roku miasto wraz z większością obszaru Śląska weszło w skład pruskiego państwa Hohenzollernów. Stopniowy rozwój miasta zahamował wielki pożar z 1762 roku który zniszczył zachodnią część miasta – w tym zamek, ratusz oraz klasztor augustianów. Na początku XIX wieku Chojnów ucierpiał z powodu toczącej się na terytorium Prus kampanii napoleońskiej, w trakcie której w mieście kwaterowały wojska francuskie, co odbiło się negatywnie na położeniu materialnym lokalnej ludności. W drugiej połowie XIX wieku Chojnów został objęty procesem industrializacji, co doprowadziło do gwałtownego rozwoju miasta oraz zwiększenia liczby ludności. Rozwijający się poza obręb dawnych murów obronnych Chojnów zyskał w tym czasie połączenie kolejowe, wodociągi oraz kanalizację. W latach 30-tych liczba mieszkańców Chojnowa przekroczyła 10 tysięcy. Pod koniec II wojny światowej Chojnów znalazł się w strefie działań 1 Frontu Ukraińskiego. W 1945 roku miasto zdobyła armia sowiecka. W rezultacie ustaleń między zwycięskimi mocarstwami, Chojnów został przekazany Polsce, co doprowadziło do wysiedlenia ludności niemieckiej i napływu polskich osadników, pochodzących głównie z kresów wschodnich. Najważniejsze zabytki miasta to:

– Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła, dawniej ewangelicki a obecnie rzymskokatolicki, jest średniowieczną gotycką budowlą typu bazylikowego. Do 1525 roku była to świątynia katolicka, która wraz z przejściem na luteranizm księcia legnickiego Fryderyka II przeszła w ręce protestantów. Świątynię rozpoczęto budować w XIV wieku. Ołtarz główny pochodzi z 1400, a dzwon z 1405 roku. Kościół posiada chór kościelny wybudowany w 1413 roku. W 1468  roku wybudowano sklepienia nawy środkowej. W ciągu wieków świątynia ulegała dalszej rozbudowie. Z roku 1469 pochodzi wzmianka o południowej kaplicy ufundowanej przez cech sukienników. W XVI wieku dobudowano zakrystię oraz wykonano zwieńczenie attykowe wieży. W 1543 roku rodzina Bożywojów ufundowała kaplicę grobową, zwaną odtąd północną Kaplicą Bożywojów. W 1651 roku znaczna część świątyni spłonęła (nawa główna i dach), odbudowa trwała do 1659 roku.  Podczas wojen napoleońskich kościół służył jako szpital. Restaurowany w XIX i pierwszej połowie XX wieku. W latach 1969–70 Piotr Wróblewski namalował w kościele drogę krzyżową, zawierającą poza wizerunkami autora, jego rodziny oraz mieszkańców Chojnowa również postaci historyczne. W roli Piłata przedstawiony został miejscowy działacz PZPR, żołnierza przebijającego włócznią Jezusa – żołnierz Armii Czerwonej, a przy grobie Jezusa znaleźli się Jan XXIII, Ghandi oraz Martin Luther King. Siódma stacja drogi krzyżowej przedstawia w tle m.in. Jurija Gagarina oraz amerykańskich astronautów lądujących na Księżycu. Z uwagi na wartość artystyczną, ale wbrew opinii władz kościelnych, malowidła zostały wpisane do rejestru zabytków. Kościół położony jest w centralnej części Chojnowa, przy południowej pierzei Rynku.

– Rynek – Chojnowski Rynek jest rzadkim na Śląsku przykładem nieregularnego placu powstałego z rozszerzenia głównej drogi handlowej. Kształtem przypomina on rozciągnięty trójkąt o wymiarach 60×300 m (jeden z najdłuższych na Śląsku), na którego ostrym (wschodnim) końcu znajduje się kościół św. Piotra i Pawła, dominujący nad placem.

– Zamek piastowski mieszczący Muzeum Regionalne (osobny artykuł).

–  Pozostałości obwarowań miejskich przy ul. Lubińskiej.

– Baszta Tkaczy (Tkacka), zbudowana ok. 1400 r. stanowiła niegdyś część umocnień miejskich. W 1572 została rozbudowana, a w 1749 gruntownie odrestaurowana.

– Pałac – XVIII-wieczny budynek rezydencjonalny, wybudowany obok drogi na Piotrowice i Bolesławiec. Pałac znajduje się przy ul. Piotrowickiej 2. (osobny artykuł)

– Kamienica Schrama z 1544 roku – jest to renesansowy budynek wzniesiony w XVI wieku przez Hansa Schrama, a następnie kilkakrotnie przebudowywany ( Rynek 20).

Chojnów jest położony 16 km na zachód od Legnicy przy drodze nr 94 do Bolesławca.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2023 roku,