Pierwszy pałac w Bojadłach wybudował w 1707 roku Adam von Kottwitz. Po jego śmierci w 1720 roku budowę ukończył jego brat Dawid Henryk w 1731 roku. Tego samego roku budynek został częścio­wo zniszczony w wyniku pożaru. W latach 1734-35 Dawid Henryk von Kottwitz od­budował rezydencję.

Powstało wtedy nowe założenie wzniesione w stylu barokowym, składające się z pałacu, parku, dwóch kordegard z wieżyczkami i dwóch oficyn. Na jednej z wieżyczek umieszczono zegar słoneczny, na drugiej mechaniczny. Do frontowej strony pałacu przylegał honorowy dziedziniec zało­żony na planie prostokąta, otoczony zabudowaniami gospodarczymi. Wjazd na teren re­zydencji prowadził przez bramę osadzoną w murowanych filarach, zwieńczonych wazona­mi. Dwupiętrowy korpus główny pałacu założono na rzucie podkowy, z tarasem oddzielonym tralkową balustradą w linii skrzydeł bocznych. Na osi elewacji frontowej w ryzalicie frontowym umieszczono trójkątny tympanon wypełniony dekoracją z kartuszami i panopliami. Przed ryzalitem znajdują się schody prowadzące do głównego wejścia. Na ich przedłużeniu umieszczono portal z pilastrami o głowicach jońskich. Fasada zdobiona jest bogatą dekoracja rokokową w formie muszli owoców i girland. Środkową część korpusu nakryto wysokim dachem czterospadowym, a skrzydła boczne trzyspadowymi. Wewnątrz rezydencji częściowo zachowało się wyposażenie – ko­minki, stolarka drzwiowa, balustrada schodów. Obie kordegardy flankujące bramę wjazdową, założone są na rzutach kwadratu i przykryte są dachem czterospadowym przechodzącym w kopuły zwieńczone latarniami. Za pałacem roztacza się park założony w pierwszej połowie XVIII wieku. Na osi znajduje się aleja główna, z symetrycznie rozmieszczonymi kanałami i basenami. Zarówno dziedziniec jak i park otacza ogrodzenie powstałe około 1770 roku. 

Podczas wojny siedmioletniej, w okresie od lata 1759 roku do jesieni 1760 roku pałac był plądrowany przez wojska rosyjskie. W 1765 roku dobra odziedziczył po ojcu Rudolf Got­thard von Kottwitz, który kilka miesięcy później umarł bezpotomnie. Sukcesorem majątku został jego brat Adam Melchior von Kottwitz, który władał nim do 1777 roku. Kolejnym właścicielem posiadłości był jego syn – baron Adam Rudolf Karl, zawiadując nią do 1811 roku. W 1812 roku w pałacu wybuchł pożar, w wyniku którego zniszczeniu uległo rodzinne archiwum. W XIX wieku, na tarasie przy zachodnim skrzydle postawiono przeszkloną werandę o lekkiej, stalowej konstrukcji. Do 1904 roku pałac pozostawał w rękach rodziny von Kottwitz, której kolejnymi repre­zentantami byli Alexander (1812-54), Leopold (1854-1902) – ostatni przedstawiciel w linii męskiej i córka Leopolda – Ewa von Bassewitz-Levetzow, która sprzedała majątek generałowi Reinhardowi von Scheffer z Berlina. Nowy właściciel przeprowadził re­mont zaniedbanego pałacu, likwidując m.in. przeszkloną werandę z tarasu, odnowił ele­wacje i urządził na nowo wnętrza rezydencji. W pierwszej połowie lat 20-tych XX wieku dobra objął Adolf baron von Scheffer, który pozostawał ich właścicielem do 1945 roku. 

Po wojnie w latach 50-tych XX wieku w budynku mieścił się ośrodek zdrowia, a następnie szkoła podstawowa. Od lat 90-tych budowla pozbawiona użytkownika, niszczała i była okradana. W drugiej połowie lat 90-tych XX wieku obiekt nabyła warszawska spółka. Zimą 2000 roku, wskutek nieszczelności pokrycia dachowego i zawilgocenia drewnianych elementów kon­strukcji, zarwaniu uległa część stropów rozpiętych nad górną kondygnacją budynku. W 2006 roku nastąpiła zmiana właściciela, który przystąpił do prac remontowych.

Bojadła są położone 20 km na wschód od Zielonej Góry, przy drodze nr 282 do Konotopu.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2022 roku.