Pałac w stylu renesansu francuskiego w Bratoszewicach został wzniesiony 1921-22, według projektu Juliusza Nagórskiego, dla Kazimierza Rzewuskiego, właściciela majątku od roku 1911. Prace wykończeniowe rezydencji trwały do roku 1927. Była to letnia siedziba Rzewuskich, którzy na stałe mieszkali w Warszawie. 

Parterową rezydencję wzniesiono na rzucie zbliżonym do kwadratu.  Posiada trzy symetryczne elewacje i niesymetrycznie położone patio wewnętrzne, które w roku 1974 przykryto przeszklonym dachem. Główne wejście znajduje się od strony północnej i jest poprzedzone czterokolumnowym portykiem zwieńczonym trójkątnym tympanonem. Po bokach wejścia znajdują się dwa alkierzowe skrzydła. Południowa elewacja pałacu posiada podcienia wsparte na kolumienkach. Wschodnia (ogrodowa) elewacja poprzedzona jest szerokim tarasem. Centralna część tej elewacji jest piętrowa i mieści ganek wsparty na kolumnach oraz balkon. Całość pokryta jest dachami mansardowymi z owalnymi lukarnami. Wokół rozciąga się rozległy park krajobrazowy. 

Po upaństwowieniu majątku w roku 1945 na terenie zespołu pałacowego utworzono szkołę rolniczą, której pałac był siedzibą. Po roku 1969 ulokowano tu biura i mieszkania dla pracowników szkoły. W 1985 roku pałac został zniszczony przez pożar. Podjęto próbę remontu, który niestety przerwano. Zabytek dziś stoi pusty i niszczeje. Wejście na teren zespołu pałacowego przez zachowaną bramę jest wolne.

Bratoszewice są położone 5 km na północny-wschód od Strykowa, przy drodze nr 14 do Łowicza. Pałac znajduje się w parku, znajdującym się niedaleko kościoła.

Zdjęcia wykonano w lutym 2016 roku.