Murowana wieża obronna w Bystrzycy Kłodzkiej została wzniesiona najprawdopodobniej około roku 1319, w którym król czeski Jan Luksemburski nadał wójtostwo wójtostwo bystrzyckie wraz z okolicą Jakubowi Ruckerowi. Być może wieża powstała w miejscu istniejącej tu pierwotnie drewnianej strażnicy. Wieża jest wspominana w dokumentach z lat 1416 i 1417, jako Thurme, co oznacza, że prawdopodobnie pełniła w tym czasie także funkcję aresztu lub więzienia. W 1429 roku miasto zdobyli i spustoszyli husyci. Wieża jako jedyny ważny budynek w mieście oparła się zniszczeniom, co potwierdza, że pełniła rolę niewielkiego zamku miejskiego.
Budowlę gruntownie przebudowano w XVI stuleciu nadając jej formy renesansowe, w 1605 roku zaś przeszła na własność wojska i odtąd zwano ją Wieżą Żołnierską. Po pożarze w 1767 budynek główny obniżono o dwa piętra i pozbawiono cech obronnych, upodabniając do stojących po sąsiedzku kamienic. Liczne przebudowy w latach następnych całkowicie zatarły pierwotny wygląd i charakter zabytku.
Pierwotna, czterokondygnacyjna wieża została zbudowana na planie zbliżonym do kwadratu o bokach 22×23 metry. Wysoką na co najmniej 25 metrów wysokości, zapewne już w połowie XIV stulecia zwieńczono krenelażem, w okresie renesansu zastąpionym dekoracyjną attyką. Pod wieżą znajdują się wykute w litej skale piwnice. Wieżę wzniesiono na otoczonym fosą niewielkim wyniesieniu w obrębie murów miasta, zamkniętym od północy zabudową miejską, od południa zaś i od wschodu – wodami rzek Bystrzycy i Nysy Kłodzkiej. Obok wieży w skład zamkniętego fosą wójtostwa wchodził również dom zwany w XV stuleciu Hause vor dem Turme, i drugi budynek Sommerhause położony od strony rynku. Sąsiadował z nimi ogród, a poniżej stajnie. Obecnie zaniedbana budowla pełni funkcje mieszkaniowe.
Wieża stoi w południowo-zachodniej części Starego Miasta. Tuż obok niej wznosi się Brama Wodna z charakterystycznym krenelażem.
Bystrzyca Kłodzka jest położona 16 km na południe od Kłodzka, przy drodze nr 33 do Międzylesia.
Zdjęcia wykonano w lipcu 2021 roku.