Mury obronne Chełmna zachowały się niemal w pełnym obwodzie. Wprawdzie zbudowano tutaj tylko pojedynczą linię murów, bez międzymurza i fosy (fosa istniała jedynie od strony wschodniej i zachodniej), to jednak sama lokalizacja miasta na wzniesieniu podnosiła walor obronny. Mury zaczęto wznosić w 2 połowie XIII wieku, a w 1563 roku podwyższono je zamurowując blanki, na co miasto musiało uzyskać specjalną zgodę króla Zygmunta Augusta – ślady tej przebudowy widoczne są do dzisiaj szczególnie na odcinku murów przylegającego do cmentarza parafialnego.

Pierwotnie znajdowało się w nich siedem bram wjazdowych, z których ocalały dwie – Grudziądzka i Merseburska, zachowały się także 23 baszty, z których najbardziej interesujące są: Prochowa (przy ul, 22 Stycznia – obecnie dział archeologiczny Muzeum Ziemi Chełmińskiej), Mestwina (przy ul. Klasztornej – jeszcze w średniowieczu włączona do kompleksu klasztornego, wtedy Benedyktynek obecnie sióstr Miłosierdzia), Dominikańska (przy ul. Kościelnej – obecnie Klub Seniora) i Panieńska (przy al. 3 Maja – obecnie siedziba Zastępu Rycerskiego z Chełmna).

W latach 1860-70 rozebrano dwa krótkie odcinki muru wzdłuż obecnej ulicy Stare Planty i części ulicy Podmurnej oraz pięć spośród siedmiu bram, zasypano także część fosy miejskiej, z wyjątkiem odcinka na którym utworzono Nowe Planty. Od końca XIX wieku mury wielokrotnie remontowano, łatając ubytki i budując ceglane podpory. W trakcie remontu w latach 2014-15, wzdłuż chełmińskich murów zainstalowano oświetlenie, zbudowano ścieżkę spacerową, a w dwóch otwartych basztach urządzono wieże widokowe.

Chełmno jest położone 40 km na północ od Torunia, przy drodze nr 91 do Świecia nad Wisłą.

Zdjęcia wykonano w styczniu 2007 i w sierpniu 2014 roku.