Budowę kościoła pw. Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej rozpoczęto w 1321 roku, z inicjatywy biskupa kamieńskiego Konrada. W roku 1394 z funduszy księcia Bogusława VIII wzniesiono wieżę kościelną, a następnie dobudowano zakrystię i kaplice boczne. Świątynia jest ceglaną, trzynawową budowlą z wydzielonym pięciobocznym, oszkarpowanym prezbiterium. Od zachodu nad kruchtą wznosi się wysika, kwadratowa wieża – dzwonnica z zegarem, zwieńczona dachem namiotowym z barokową wieżyczką. Całość nakrywają dachy dwuspadowe.
Od roku 1540 budowla była w użytkowaniu przez protestantów. Kościół nawiedzały pożary w latach: 1589, 1624, 1679 i 1722, szczególnie tragiczny był rok 1679, kiedy to w powstały od pioruna pożar strawił całe wnętrze kościoła wraz z wieżą. W 1897 roku przed chórem i bocznymi nawami dobudowano drewniane balkony, charakterystyczne dla świątyń protestanckich. 14 sierpnia 1945 roku franciszkanie z Prowincji Matki Bożej Niepokalanej objęli kościół i 1 września tegoż roku dokonano jego poświęcenia. W roku 1974 rozpoczęto prace mające na celu przywrócenie gotyckiego charakteru budowli – usunięto drewniane balkony oraz tynki przesłaniające oryginalne detale. W 1962 roku przemieniono wezwanie kościoła Matki Bożej Wniebowziętej na tytuł Matki Bożej Częstochowskiej. Umieszczono wtedy w głównym ołtarzu obraz Matki Bożej Częstochowskiej. W 1974 roku rozpoczęto regotyzację kościoła. Usunięto dostawione balkony wraz z drewnianą klatką schodową, odbito tynki żeber sklepień w nawie głównej, a w nawach bocznych i kaplicach usunięto tynki z filarów. Odsłonięto wnęki i dwa portale gotyckie. Od 1992 roku w kościele darłowskim rozwija się kult Matki Bożej Fatimskiej, Królowej Pokoju i Jedności, której figura 2 czerwca 1993 została ukoronowana przez papieża Jana Pawła II.
Na uwagę w kościele zasługują renesansowa ambona z 1684 roku, kunsztownie rzeźbiona, cztery barokowe obrazy z pierwszej połowy XVIII wieku, sześć portretów Apostołów z końca XVII wieku, renesansowa misa chrzcielna z XVI wieku, barokowy krucyfiks i tabernakulum z XVII wieku, barokowe stalle z XVII wieku, mosiężny żyrandol z aniołem z przełomu XVII i XVIII wieku oraz prospekt organowy z 1853 roku. Po za tym do najciekawszych zabytków kościoła należą sarkofagi książąt pomorskich: Eryka I, księcia pomorskiego, króla Danii, Szwecji i Norwegii, syna Warcisława VII, księcia Pomorza, zmarłego w 1459 roku; Elżbiety, księżniczki duńskiej, żony ostatniego pomorskiego księcia Bogusława XIV, zmarłej w 1653 roku; księżnej Jadwigi, córki księcia Henryka Brunszwickiego i Elżbiety Duńskiej, która była żoną Ulryka, brata Bogusława XIV. Obecnie gospodarzami świątyni są franciszkanie z prowincji św. Maksymiliana Marii Kolbego w Gdańsku.
Kościół znajduje się w centrum miasta. Darłowo jest położone 30 km na północny-wschód od Koszalina.
Zdjęcia wykonano w czerwcu 2018 roku.