Świątynia Hatszepsut zwana „Świątynią Milionów Lat” została zbudowana u stóp gigantycznej ściany skalnej w XV w.p.n.e. przez budowniczego Senenmuta. Za drzwiami przybytku kryje się portret architekta, a w pobliżu jest jego grobowiec

Świątynia, w znacznej części wykuta w skale, składa się z trzech, ułożonych kaskadowo, połączonych ze sobą rampami tarasów, które zakończone były portykami. Rampy zdobione były cokołami. Droga do najniższego tarasu prowadziła pomiędzy obeliskami i posągami sfinksów. Drugi taras ozdobiony był licznymi reliefami, przedstawiającymi sceny z życia królowej. Na górnym tarasie znajdował się dziedziniec z wejściami do Komór Odrodzenia Hatszepsut i jej ojca. Na środkowym tarasie z lewej strony zbudowano kaplicę Hathor, a po prawej Anubisa. Głowice w kaplicy bogini Hathor wykonane są w kształcie instrumentu sistrum (atrybut bogini Hathor) i ozdobione wizerunkiem twarzy bogini. Powyżej umieszczone są dwie kobry obramowane wolutami. Przed kolumnami trzeciego tarasu stały posągi Ozyrysa.

Prace wykopaliskowo-rekonstrukcyjne prowadzi Polsko-Egipska Misja Archeologiczno-Konserwatorska w Świątyni Hatszepsut utworzona przez prof. Kazimierza Michałowskiego w 1961 roku. Od tego czasu polscy archeolodzy, konserwatorzy, architekci i inni specjaliści pracują nad dokumentacją i rekonstrukcją świątyni. W 2002 roku świątynia została udostępniona zwiedzającym, w latach 2015 i 2017 otwarto dla zwiedzających jej kolejne części – Kompleks Kultu Solarnego i Sanktuarium Amona-Re.

Świątynia znajduje się po lewej stronie drogi do Doliny Królów.

Zdjęcia wykonano w listopadzie 2022 roku.