Wczesnobarokowy pałac w Falentach został wzniesiony w I połowie XVII wieku, przez Zygmunta Opackiego, podkomorzego warszawskiego. Dwukrotnie przyszło mu pełnić ciekawą funkcję, jako że aż dwa razy zatrzymały się w nim przyszłe królowe w oczekiwaniu na swoich małżonków i uroczysty wjazd do stolicy – w 1646 roku Maria Ludwika Gonzaga wyglądała tu Władysława IV, a w 1670 roku Eleonora wypatrywała Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Do Opackich Falenty należały do 1698 roku, później wielokrotnie zmieniały właścicieli. W czasie potopu szwedzkiego pałac został zniszczony. Odnowiony został dopiero w latach 1710-17 przez Franciszka Jana Załuskiego, wojewodę czernihowskiego.  W 1798 roku siedzibę tą nabył Piotr Fergusson-Tepper młodszy, który przeznaczył Falenty na letnią rezydencję, jednak rozpoczął modernizację i rozbudowę według projektu Szymona Bogumiła Zuga, czego efektem było nadanie pałacowi formy klasycystycznej. W wyniku działań wojennych, głównie bitwy pod Raszynem w 1809 roku pałac uległ znacznym zniszczeniom, jednak zdołano przywrócić go do dawnej postaci. Zofia Danglowa umieściła na pałacu tablicę upamiętniającą bitwę pod Raszynem i odbudowę pałacu. W 1839 majątek kupił warszawski kupiec Jan August Spiski. Zbudował on oranżerię i założył hodowlę kwiatów, powiększył ogród, a cały majątek dźwignął z ruiny.

W 1845 roku został kupiony przez Marię z Tyzenhauzów i jej męża Aleksandra Przeździeckiego. Dzięki nowym właścicielom pałac, w wyniku zasadniczej przebudowy według projektu włoskiego architekta Franciszka Marii Lanciego w latach 1852-57, zyskał dzisiejszy kształt. Efektem rozbudowy było dobudowanie wież w narożnikach, pojawienie się piętrowego ryzalitu i dostawienie oficyny, którą połączono poprzez galerię z główną częścią pałacu. Po przebudowie pałac zyskał szatę renesansu włoskiego.

Jest piętrowy budynek, wzniesiony na planie prostokąta, z czterema wieżyczkami w narożnikach oraz dobudówkami przy bocznych elewacjach. Piętrowa oficyna połączona jest z główną częścią poprzez arkadową galerię. Wejście główne usytuowano w parterowym ganku umieszczonym w osi jedenastoosiowej elewacji frontowej. Od strony ogrodu znajduje się dwukondygnacyjny, czterokolumnowy portyk z jońskimi kolumnami na parterze. Górna kondygnacja portyku jest przeszklona i stanowi werandę. Do prawego boku dostawiono kaplicę. Całość jest otoczona rozległym parkiem krajobrazowym, który wielokrotnie był przekomponowywany. W parku, z czasów ostatniej przebudowy zachowała się oranżeria oraz neogotycka brama wjazdowa. 

W latach 1872-1909 właścicielem pałacu był Gustaw Przeździecki, a następnie do 1939 jego córka, Zofia Czetwertyńska. W czasie okupacji pałac służył jako dom wypoczynkowy dla oficerów Gestapo, po wojnie jako ośrodek szkoleniowy NIK i Rady Państwa. W 1964 roku przekazano go Instytutowi Melioracji i Użytków Zielonych, mieści się tu także Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Rozwoju Regionalnego.

Falenty są położone 10 km od centrum Warszawy, 1,5 km na wschód od Janek. Pałac znajduje się przy Alei Hrabskiej.

Zdjęcia wykonano w marcu 2018 roku.

  • Widok od bramy wjazdowej

  • Brama wjazdowa

  • Kartusz herbowy na bramie

  • Kartusz herbowy na bramie

  • Elewacja frontowa

  • Ganek wejściowy

  • Narożna wieżyczka

  • Elewacja frontowa

  • Kaplica

  • Widok od północy

  • Kaplica

  • Elewacja parkowa

  • Ryzalit ogrodowy

  • Elewacja ogrodowa i boczna

  • Elewacja boczna i łącznik

  • Szczyt elewacji bocznej

  • Oficyna i łącznik

  • Łącznik

  • Oficyna i łącznik

  • Oficyna i łącznik

  • Oranżeria