Obecne założenie klasztorne Dafni w Atenach zostało wzniesione około 1070 roku. Wcześniej w tym miejscu istniało Sanktuarium Apolla Dafnejskiego, zburzone w 395 roku.

W V wieku n.e. w miejscu świątyni Apollina, wzniesiono bazylikę chrześcijańską, przy budowie której wykorzystano kamienne bloki starożytnej budowli oraz jońskie kolumny umieszczając je w portyku. Na początku VI wieku, na polecenie cesarza Justyniana I Wielkiego bazylika otoczona została obronnym murem, którego resztki, pochodzące z różnych okresów budowy i napraw, są jeszcze dzisiaj widoczne. Prawdopodobnie na przełomie IX-X wieku, choć dokładnie nie wyjaśniono w jakich okolicznościach, monastyr został opuszczony.

Około 1070 roku na miejscu starej bazyliki wzniesiono nową świątynię, taką jaką widzimy dzisiaj. Powstała ona na oktagonalnym planie greckiego krzyża. Jest jednym z najcenniejszych przykładów XI-wiecznej architektury bizantyńskiej. Bizantyjczycy mieszkali w klasztorze niewiele ponad 100 lat. Był to okres intelektualnego rozkwitu Bizancjum, jednocześnie jednak łączący się z upadkiem państwa. W 1204 roku, po zdobyciu Aten przez Franków, klasztor został złupiony przez krzyżowców. W następnych latach należał do Opactwa Cystersów z Bellevaux. Cystersi w zasadzie uszanowali bizantyńską architekturę klasztoru i przede wszystkim złoty, mozaikowy wystrój bazyliki, będący jej skarbem. Sprowadził ich pierwszy frankoński diuk Aten, Otto de la Roche. Zachowały się uszkodzone sarkofagi, z herbem rodziny de la Roche. Cystersi dokonali licznych przeróbek, rozbudowując kościół, wyposażając dziedziniec w gotyckie krużganki, wznosząc otaczające zespół budynków i częściowo zachowane mury obronne. Gdy w 1458 roku Ateny zostały opanowane przez imperium osmańskie klasztor w Dafni powrócił do mnichów prawosławnych, wygnanych ponownie za udzielenie pomocy powstańcom w 1821 roku. Pierwsze, poważne prace konserwatorskie podjęto w 1888 roku. W 1990 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Nazwa klasztoru pochodzi z czasów starożytnych i związana jest z jedną z greckich nimf i córką Penejosa zwaną Dafne. Obecnie założenie klasztorne nie pełni funkcji sakralnych i jest placówką muzealną.

Klasztor jest położony w Chaidari, w aglomeracji Aten, przy ruchliwej ateńskiej autostradzie Leof. Athinon, około 10 km w kierunku północno-zachodnim od centrum Aten.

Zdjęcia pochodzą z filmu nagranego kamerą VHS w sierpniu 1996 roku. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale chciałem je wykorzystać.