Barokowy pałac w Konarzewie wzniesiono w latach 1689-99 dla wojewody poznańskiego Andrzeja Radomickiego herbu Kotwicz. Świadczy o tym kartusz herbowy z datą 1697  znajdujący się nad wejściem, trzymany przez dwa aniołki.

Piętrowy budynek zbudowano na planie prostokąta z wysuniętym, dwupiętrowym ryzalitem ogrodowym. Pałac kryty jest dachem czterospadowym.  Wejście główne znajduje się osi jedenastoosiowej elewacji frontowej. Środkową część parteru zajmuje wielka sień przykryta sklepieniem kolebkowym z lunetami, z której prowadziło wejście do klatki schodowej oraz do bocznych pomieszczeń w dwutraktowym układzie. Układ wnętrz na piętrze jest niemal identyczny, a środkową część nad sienią zajmowała wielka sala oświetlona oknami umieszczonymi w ryzalicie elewacji ogrodowej. Przed pałacem znajduje się duży podjazd otoczony murem z bramą. Całość jest otoczona zaniedbanym parkiem krajobrazowym.

W XIX wieku rezydencja była własnością Działyńskich, a następnie Dzieduszyckich i Czartoryskich. W 1971 roku budowla przeszła gruntowny remont i została siedzibą spółki Animpex Wielkopolska. Obecnie wygląda na nieużytkowaną i jest zaniedbana. W 2013 roku nastąpił zwrot pałacu i parku 12 spadkobiercom księcia Romana Jacka Czartoryskiego (wśród nich Olga Stanisławska i Stanisław Czartoryski, ojciec Anny Czartoryskiej) oraz wystawienie ich na sprzedaż.

Konarzewo jest położone 15 km na południowy-zachód od Poznania, Na lewo od drogi nr.5 do Kościana. Pałac znajduje się w centrum miejscowości.

Zdjęcia wykonano w maju 2007 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Kartusz herbowy

  • Elewacja frontowa

  • Elewacja tylna

  • Ryzalit tylny

  • Ryzalit ogrodowy

  • Elementy architektoniczne