Pierwszy zamek w Krośnie Odrzańskim zbudowano w XIII wieku z inicjatywy książąt śląskich. W latach 1294-1319 Krosno należało do Brandenburgii. 10 sierpnia 1319 roku książę Waldemar Wielki oddał Krosno książętom głogowskim w zamian za inne ziemie. Po 1482 roku tereny te zostały odłączone od Śląska i stały się częścią Nowej Marchii.

         Forma ówczesnego założenia nie jest znana choć sądzi się że była regularna. Po rozbudowach w XIV i XV wieku zamek posiadał dwa domy mieszkalne od północy i południa, a w trzecim-zachodnim zlokalizowano bramę wjazdową. Na początku XVI wieku nastąpiła kolejna przebudowa, południowy dom otrzymał arkadowe krużganki. Około roku 1570 wzniesiono skrzydło wschodnie i przebudowano zachodnie. W 1634 roku renesansowa już wtedy rezydencja uległa pożarowi i w latach późniejszych została odbudowana. W XIX wieku na zamku umieszczono koszary.  W 1945 roku zamek został spalony. W latach 1964-66 przeprowadzono prace konserwatorskie. W całości odbudowano budynek bramny z ośmioboczną wieżą, w których mieści się izba muzealna, a pozostałe budynki zabezpieczono w postaci trwałej ruiny.

         Krosno Odrzańskie jest położone 38 km na północny-zachód od Zielonej Góry przy drodze nr 29 do Słubic. Ruiny zamku znajdują się na lewym brzegu Odry przy ul.Szkolnej koło dworca PKS.

         Zdjęcia wykonano w maju 2006 roku.