Pierwotnie Łagów był własnością templariuszy, a od 1285 roku był siedzibą komandorii tego zakonu. W 1300 roku osada została przejęta przez panów brandenburskich, i tego samego roku sprzedana margrabiemu Albertowi von Klepitz. Niedługo potem margrabia sprzedał Łagów zakonowi joannitów, który miał największy wpływ na rozwój wsi. Wkrótce zakon joannitów obejmował już pobliskie wioski. Budowę zamku rozpoczęto w XIV wieku. Zamek został postawiony na wzgórzu. W latach 1758 i 1842 wieża zamku została uszkodzona przez pożary. W 1640 roku wieś została zajęta przez Szwedów oraz Brandenburczyków. Jedne z najlepszych czasów dla Łagowa było panowanie Krystiana Ludwika, który dał wsi prawo do pobierania akcyzy oraz urządzanie jarmarków. W 1727 roku Łagów otrzymał prawa miejskie. Ostatnim margrabią rządzącym Łagowem był Fryderyk von Hessen-Philippstahl. W 1819 roku zamek został nadany rodzinie Zastrow, zaś teren miasta przechodził z rąk do rąk. W 1895 roku w Łagowie urodził się Gerhard Domagk, niemiecki biochemik, laureat nagrody Nobla w 1939 roku. Jednym z ważniejszych wydarzeń gospodarczych była budowa linii kolejowej w 1909 roku, ze stacją w Łagowie. Mimo tego miasto nie rozwinęło się i ze względu na niewielkie rozmiary (w 1905 roku liczyło 428 mieszkańców) 16 maja 1931 roku Łagów utracił prawa miejskie. W 1945 roku niezniszczona poważnie miejscowość została włączona do Polski. Jej dotychczasowych mieszkańców wysiedlono do Niemiec. Mimo głębokich zmian Łagów utrzymał swoją rekreacyjną funkcję, potwierdzoną budową ośrodków wypoczynkowych. Najważniejsze zabytki wsi to:
– Zamek joannitów (osobny artykuł).
– Kościół św. Jana Chrzciciela zbudowany w latach 1725–26. Pierwsza wzmianka historyczna, mogąca świadczyć o prawdopodobnym istnieniu katolickiego kościoła w Łagowie pochodzi z 1451 roku, kiedy to niejaki Hans Sechlow sprzedał łagowskiemu komturowi Liboriusowi von Schliebenowi nowy ołtarz ku czci Marii Panny i Trzech Króli. Około 1538 roku Joannici brandenburscy przeszli na luteranizm i parę lat później kościół został przejęty przez protestantów. Z roku 1575 pochodzi informacja o pracach murarskich w przyzamkowej świątyni oraz upiększaniu jej, poprzez wykonanie dekoracji z gipsu. Obiekt istniał do 1725 roku, kiedy to z rozkazu margrabiego Christiana Ludwiga von Brandenburg-Schwedt został zastąpiony nowym budynkiem. Powodem tej decyzji było przegnicie dębowych belek podwalinowych, co może świadczyć o tym, że pierwotna świątynia była zrealizowana w technologii szachulcowej. Nowa świątynia została wybudowana w latach 1725–26 jako protestancka. W 1876 roku gruntownie ją przebudowano i powiększono o wieżę i nawę poprzeczną. W dniu 28 października 1945 roku, w uroczystość Chrystusa Króla, została poświęcona jako kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem świętego Jana Chrzciciela. Budowla została wzniesiona z kamienia i cegły. Reprezentuje styl neoklasycystyczny. Obecnie jest to świątynia jednonawowa, wybudowana na planie prostokąta, z transeptem, którego południowe ramię zostało przebudowane na zakrystię i wieżą. Wewnątrz świątyni mieszczą się empory, a także kilka płyt nagrobnych z drugiej połowy XVI stulecia w stylu późnego renesansu, pierwotnie znajdujących się w kaplicy zamku joannitów, między innymi komandora łagowskiego Andrzeja von Schleibena (zm. 1571) oraz jego syna, również Andrzeja, (zm. 1568). Obydwie te płyty, wykonane z piaskowca, mieszczą się w zakrystii.Kościół znajduje się naprzeciwko zamku joannitów.
– Brama Polska (Poznańska) została wybudowana w XVI wieku, dla obrony zamku. Cała jest zbudowana z cegieł. Dawniej pomalowana była na biało, podobnie jak brama Marchijska, lecz przy odrestaurowaniu odkryto ceglaną cześć bramy. Pod bramą znajduje się wąski tunel samochodowy, oraz sygnalizacja świetlna. Przejście przez bramę dla ludzi znajduje się obok. W bramie znajduje się pokój w którym można wypocząć. Nad przejazdem dla samochodów, znajdują się dwa okna. Tuż przed bramą od strony wschodniej znajduje się drewniany most nad Kanałem Łagowskim (przesmyk jeziora Trześniowskiego i Łagowsiego), oraz restauracja „Pod Lipami”.
– Brama Marchijska (Niemiecka, Berlińska) druga broniąca zamek brama w Łagowie, zbudowana w XV wieku. Dolna część bramy jest ceglana, a górna szachulcowa. Brama jest niższa od polskiej, ale za to szersza. Pod bramą znajduje się tunel samochodowy, oraz tunel dla ludzi. Obecnie w Bramie Marchijskiej znajduje się „Centrum Turystyki Wędkarskiej” dla Łagowa i pobliskich wsi. Nazwa bramy wzięła się od tego, że dawniej prowadziła do Marchii Brandenburskiej.
Łagów jest położony około 20 km na północny-zachód od Świebodzina, 4 km na północ od autostrady A-2.
Zdjęcia wykonano we wrześniu 2022 roku.