Pierwszy kościół w Łopusznej zbudowano prawdopodobnie w ostatniej tercji XIV wieku, w czasie lokacji wsi. Kościół był fundacją rycerską. Szlachecki patronat nad nim utrzymywał się do 1608 roku, później był wymieniany jako królewski. Gdy w 1577 roku zabrakło w kościele plebana, nieobsadzoną parafię zniesiono w 1596 roku, włączając ją do sąsiedniego Ostrowska. Restytuowano ją dopiero w 1792 roku.

Obecny późnogotycki kościół, zapewne drugi z kolei, został wybudowany w ostatniej dekadzie XV wieku. Konsekrowany był w 1504 roku przez biskupa krakowskiego Jana Konarskiego. Wtedy też nadano mu wezwanie Świętej Trójcy, Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, Św. Stanisława oraz Św. Antoniego Opata. W XVII wieku dostawiono wieżę. Świątynia była kilkakrotnie remontowana i przebudowywana. Ostatnie remonty zasadniczo ingerujące w szczegóły architektoniczne świątyni miały miejsce w 1932 roku oraz po powodzi w latach 1934-35.

Ks. Józef Tischner odprawił w kościele w Łopusznej swoją mszę prymicyjną 10 lipca 1955 roku.

Kościół jest budowlą późnogotycką, orientowaną, trójdzielną, jednonawową. Ściany zostały oszalowane. Składa się z zamkniętego prostokątnie prezbiterium, nawy i później dobudowanej izbicowej wieży o konstrukcji słupowo-ramowej. Od północy do prezbiterium przylega zakrystia. Nawa jest szersza, z kruchtą boczną. Od północy i zachodu przylega do niej wąska przybudówka. Nad nawą i prezbiterium dach jest jednokalenicowy, zbudowany w systemie więźbowo-zaskrzynieniowym, pokryty gontem. Nad nim znajduje się wieloboczna sygnaturka. Przy północnej ścianie wybudowano soboty. Na wieży zawieszone są 3 dzwony:

– najstarszy z 1540 roku o średnicy ok. 70 centymetrów, znajduje się na nim tekst „Ave Maria Gracia [Ple]na, Dominus Tecum”;

– dzwon z 1732 roku o podobnej średnicy. Znajdują się na nim inicjały nieznanego fundatora oraz herbem Wieniawa. Znajduje się na nim inskrypcja „Antone Eremita Ora Pro Nobis” (Antoni Pustelniku, módl się za nami);

– dzwon z 2006 roku poświęcony Janowi Pawłowi II.

Całe wnętrze zdobiła niegdyś XVI-wieczna polichromia patronowa. Do dziś zachowała się ona jedynie we fragmentach – na deskach pochodzących z dawnych stropów, które odkryto w czasie remontu w 1932 roku, oraz na parapecie chóru. Obecne malowidła na stropie przedsionka pod wieżą i na belce tęczowej są w większości rekonstrukcją powtarzającą stare wzory. W 1935 roku wykonano polichromię o motywach ornamentalnych i figuralnych. Gotyckie, ostrołukowe portale w nawie i prezbiterium zostały w 1932 roku zastąpione nowymi, prostokątnymi. Prostą belkę tęczową wprowadzono trzy lata później na miejsce wcześniejszej, barokowej. Wyposażenie kościoła jest niejednorodne stylistycznie. Do najcenniejszych jego elementów należą:

– ołtarz główny – gotycki tryptyk z 1460 roku. Uznawany za jedno z najbardziej wartościowych i najlepiej zachowanych dzieł rzeźbiarskich Małopolski XV w. W polu środkowym znajduje się scena koronacji NMP przez Trójcę Świętą. Na awersie skrzydeł bocznych przedstawiono postaci świętych – z lewej u góry św. Antoni Pustelnik, u dołu św. Franciszek z Asyżu, z prawej u góry św. Leonard, u dołu św. Bernardyn z Sieny, zaś na rewersie ukazano scenę Zwiastowania, a w trójkątach szczytowych postacie świętych dziewic;

– dwa barokowe ołtarze boczne z 1. połowy XVIII wieku;

– figury świętych na belce nad wejściem do nawy (zdobiły one dawny, barokowy ołtarz główny);

– barokowe rzeźby grupy Pasji na belce tęczowej; – obraz adoracji Trójcy Świętej z XVIII w.; – 8-głosowe organy wybudowane przez Stanisława Tobolę w latach 30. XX wieku;

– Zasłonę wielkopostną przedstawiającą pochód na Kalwarię z 1753 roku, która znajduje się pod wieżą. W 2016 roku a strychu pomieszczenia gospodarczego plebanii odnaleziono zasłonę przedstawiającą biczowanie Chrystusa, którą datuje się na połowę XVIII wieku.

Kościół otoczony jest drewnianym ogrodzeniem z bramką nawiązującą do stylu zakopiańskiego.

Na cmentarzu położonym tuż obok głównej drogo jest pochowany ksiądz Józef Tischner.

Łopuszna jest położona 7,5 km na wschód od Nowego Targu, przy drodze nt 969 do Niedzicy. Kościół znajduje się tuż nad Dunajcem, przy ul. Gorczańskiej 1.

Zdjęcia wykonano w marcu 2022 roku.