W 1234 roku biskup Mikołaj odsprzedał posiadłość kościelną dominikanom, którzy w tym miejscu wybudowali klasztor. W 1297 roku dawną kaplicę pałacu biskupiego przebudowano na kościół św. Jana (Sv. Jaņa Baznīca). W XV wieku, w czasie walk pomiędzy miastem, a Zakonem Kawalerów Mieczowych, kościół służył za skład broni przeniesionej z bombardowanego zamku.

Zniszczona świątynia została odbudowana już około roku 1500 w stylu wczesnogotyckim. Schodkowy szczyt w zachodniej części budowli jest najwspanialszym w Rydze elementem architektonicznym tego typu. Na zewnętrznych ścianach kościoła po dziś dzień znajdują się dwie kamienne maski z otwartymi ustami. Zgodnie z legendą, po odbudowie kościoła, chcąc zapewnić mu nieśmiertelne trwanie, zamurowano tu żywcem dwóch mnichów. Maski miały upamiętniać ich ofiarę. Podobno po śmierci mnichów z ust masek dniem i nocą płynęły kazania skierowane do wiernych. Gdy w 1523 roku wygnano z Rygi dominikanów, kościół przeszedł w ręce kupca, który przekształcił świątynię w stajnię.

W 1582 roku, po zajęciu Rygi przez polskiego króla Stefana Batorego i oddaniu jej pod władzę Rzeczypospolitej, świątynię przekazano protestantom jako pierwszy łotewski kościół w Rydze. Jeszcze w XVI wieku kościół przebudowano w stylu manierystycznym. W okresie wojen napoleońskich służyła przejściowo jako magazyn dla wojsk carskich.

Swój obecny wygląd zawdzięcza odbudowie po II wojnie światowej, W gotyckim wnętrzu znajduje się sklepienie krzyżowo-żebrowe, wsparte czterema filarami oraz ogromne, zwieńczone ostrym łukiem okna. Wewnątrz można znaleźć wiele cennych dzieł sztuki – barokowy ołtarz, witraże, posągi Jana Chrzciciela i Salome w niszach ołtarza. W zakrystii znajduje się obraz autorstwa Janisa Rozentalsa przedstawiający Ukrzyżowanie. Zachowały się także manierystyczne latarnie oraz interesujące polichromie prospektu organowego. Za bramą dawnego klasztoru dominikańskiego znajduje się dziedziniec Jana (Jaņa sēta), gdzie przyjrzeć się można fragmentom murów obronnych i gankowi obronnemu z XIII wieku. Obecnie kościół pełni rolę zboru luterańskiego – i odzyskuje swój dawny, wspaniały wygląd. Ze względu na wspaniałą akustykę odbywają się tu koncerty.

Kościół św. Jana znajduje się nieopodal kościoła św. Piotra przy tej samej ulicy.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2014 roku.