Pierwotny, gotycki zamek w Miliczu został wzniesiony w połowie XIV wieku, na południowym brzegu rzeki Barycz, dla księcia oleśnickiego Konrada I.

         Warownię zbudowano z cegły, na planie nieregularnego wieloboku z trzykondygnacyjną wieżą mieszkalną. Wjazd do zamku prowadził od strony wschodniej. Całość była otoczona murem obronnym oraz fosą.

         Od 1494 czeski już Milicz należał do Zygmunta Kurzbacha, który dokonał renesansowej przebudowy obiektu. W 1536 roku warownia spłonęła i została odbudowana. Od 1590 aż do 1945 roku zamek był własnością von Maltzanów, którzy w XVII wieku go przebudowali. W latach 1790-1800 w pobliżu powstał klasycystyczny pałac, do którego przenieśli się właściciele a w zamku urządzono przędzalnię bawełny. W końcu XVIII wieku zamek znowu został zniszczony przez pożar po którym częściowo go odbudowano w stylu neogotyckim. W połowie XIX wieku został opuszczony i popadł w ruinę.

         Milicz jest położony 55 km na północ od Wrocławia przy drodze nr 15 do Jarocina. Ruiny zamku znajdują się w parku na północ od centrum po lewej stronie szosy.

         Zdjęcia wykonano w sierpniu 2006 roku.