Kościół św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie zaczęto wznosić w 1423 roku, na miejscu starszej świątyni zniszczonej prawdopodobnie przez Tatarów. Pracami kierował Piotr Frankenstein. W 1430 roku jako pierwsze powstało prezbiterium. W XVI wieku odbudowano zniszczone sklepienie nawy głównej, oraz zbudowano tzw. Chór Mieszczański. Na przełomie XVII i XVIII wieku całkowicie przebudowano wnętrze w duchu baroku. W latach 1889-95 nastąpiła kolejna zmiana wystroju kościoła, tym razem w stylu neogotyckim, powstało również nowe sklepienie i wybudowano nową kruchtę zachodnią, obecne wejście główne. W 1945 roku, w czasie walk o miasto świątynia doznała poważnych uszkodzeń i w latach 1957-61 została odbudowana.

Obecnie jest to obiekt trójnawowy, dziewięcioprzęsłowy zbudowany z kamienia i cegły. Wzdłuż głównego korpusu znajduje się 16 gotyckich kaplic, dwie barokowe oraz barokowe baptysterium. Świątynia nakryta jest dwuspadowym dachem, jednym z najbardziej spadzistych w Europie o niebagatelnej powierzchni 4000 metrów kwadratowych. Nad nawą główną i bocznymi znajduje się sklepienie krzyżowo-żebrowe. Przy głównym wejściu stoi potężna dzwonnica z XV wieku , której budowy nigdy nie ukończono, gdyż według planów miała być trzykrotnie wyższa, jednak nie pozwolił na to grunt, na którym stoi. W świątyni znajduje się miejsce pochówku sześciu biskupów wrocławskich.

Nysa jest położona 11 km na wschód od Otmuchowa, przy drodze nr 46 do Niemodlina. Kościół znajduje się w centrum miasta, tuż przy Starym Rynku.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2007 roku.