Murowany zamek w Nysie wzniesiono w końcu XIII wieku na miejscu drewnianego dworu biskupiego. W XIV wieku zamek został rozbudowany. Około 1459 roku nastąpiła kolejna przebudowa z inicjatywy biskupa Jodoka Rożemberga, a w 1510 roku biskup Jan Thurzo wzniósł nową bramę wjazdową. W 1524 roku po pożarze, który zniszczył zamek i miasto, rezydencja została odbudowana. Na przełomie XIV i XV wieku miasto wraz z zamkiem uzyskało nową linię murów, a następnie nowe obwarowania bastionowe. W 1615 roku biskup Karol Habsburg wzniósł w części południowo-zachodniej nowy pałac. W roku 1625 biskup Karol Waza zbudował nowy pałac na północ od starej siedziby, zaś stary zamek stał się zapleczem gospodarczym dla nowej siedziby i utracił swoje znaczenie.

         Około 1824 roku rozebrano część murów, a pozostałe włączono w budynki mieszkalno-gospodarcze. Nie jest znana w pełni forma średniowiecznego zamku, ani jego przekształceń. Prawdopodobnie było to założenie wzniesione na planie nieregularnego prostokąta, z czterema domami wzdłuż murów, wewnętrznym dziedzińcem i trzema wieżami, z których do dziś zachowały się dwie. W czasach nowożytnych domy zamkowe wymieniano na pałace, z których główny przy ul. Grodzkiej, pochodzący z końca XVII wieku miał długą, 26-osiową elewację. Obecnie na miejscu dawnego zamku stoi budowla zwana Dworem Biskupim.

         Nysa jest położona 11 km na wschód od Otmuchowa, na skrzyżowaniu dróg nr 46 do Opola i nr 41 do Prudnika. Zamek znajduje się w centrum miasta, przy ul. Grodzkiej.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2007 roku.