Murowany zamek na Górce w Opolu został najprawdopodobniej wybudowany dopiero pod koniec XIV wieku przez Władysława Opolczyka. Usytuowano go na miejscu starszego, drewnianego założenia funkcjonującego prawdopodobnie już w połowie XIII wieku. Brak badań utrudnia odtworzenie pierwotnego wyglądu murowanej warowni. Badacze sądzą że było to czworoboczne założenie z potężną czworoboczną wieżą.

         Po śmierci Władysława Opolczyka zamek odziedziczyła wdowa po nim księżna Ofka, a po niej, po połowie, bracia Władysława: biskup Jan I Kropidło i Bolko IV. W 1615 roku zamek uległ pożarowi i nie był już remontowany, a wieżę użytkowano jako spichlerz. Nie remontowana budowla zaczęła popadać w ruinę i w XVI wieku przeznaczono ją na więzienie. W 1622 roku jedna z izb, zamieniona na kaplicę została podarowana protestantom przez księcia Siedmiogrodu Gábora Bethlena w czasie jego panowania na Górnym Śląsku w latach 1622-24. W 1669 roku, w czasie panowania Habsburgów, teren zamkowy został przekazany jezuitom, którzy zburzyli będący już w kompletnej ruinie zamek, pozostawiając tylko jedną basztę. W 1844 roku podwyższono ją o czwartą kondygnację i zwieńczono pseudogotyckim krenelażem. Po kasacie zakonu istniejące budynki przekazano na szkołę.

         W wieży zachował się zamurowany ostrołukowy portal oraz blendy, będące przypuszczalnie pozostałością po bramie wjazdowej. Z boku wieży znajduje się krótki odcinek gotyckiego muru obronnego.

         Opole jest stolicą województwa opolskiego i jest położone 80 km na południowy-wschód od Wrocławia, przy drodze nr 94 do Strzelc Opolskich. Wieża obecnie stanowi część budynku Zespołu Szkół Mechanicznych przy ul. Osmańczyka. Wieża znajduje się od strony ul.Sienkiewicza, około 400 metrów na północny-wschód od Rynku Starówki.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2011 roku.