Fundatorem średniowiecznego zamku w Oświęcimiu był prawdopodobnie książę opolski Mieszko II Otyły, który po najeździe tatarskim w 1241 roku zdecydował o budowie murowanego założenia. Po raz pierwszy zamek jest wymieniony w dokumencie z 1324 roku. Jak dowodzą wyniki badań w XVI wieku na wzgórzu zamkowym prócz wolno stojącej wieży znajdował się czworoboczny murowany dom.

         W 1457 roku księstwo oświęcimskie stało się częścią Korony Polskiej. Na zamku urzędował wówczas starosta. W 1503 roku po wielkim pożarze, który strawił zamek i miasto, budowla została odbudowana przez starostę Jana Jordana, a po kolejnym pożarze przez starostę Piotra Komorowskiego. Poważne zniszczenia przyniósł najazd szwedzki. Pomimo przeprowadzanych remontów zamek coraz bardziej podupadał. Lustracja z 1765 roku opisuje bardzo zły stan budowli. W 1813 roku wylew Soły spowodował częściowe obsunięcie się budynków zamkowych. Remonty i przebudowy prowadzone w latach 1908 i 1928-31 zmieniły w znacznym stopniu wygląd i układ przestrzenny zamku. Obecne budynki z wyjątkiem wieży pochodzą z XIX i XX wieku. 

         W 2005 roku na zamku trwał remont mający przywrócić świetność budowli. 1 stycznia 2010 roku w warowni rozpoczęło swoją działalność muzeum, które od tej pory jest miejscem ważnych wydarzeń w historii miasta, pełni funkcje reprezentacyjne, kulturalne i edukacyjne. Misją muzeum jest popularyzowanie historii ziemi oświęcimskiej. W kolekcji znajdują się dokumenty, pieczęcie, numizmaty, mapy, książki, fotografie, przedmioty użytku codziennego, zabytki archeologiczne.

         Oświęcim jest położony 30 km na południe od Katowic przy drodze nr 44. Zamek znajduje się na wysokiej skarpie prawego brzegu Soły, w zachodniej części miasta.

         Zdjęcia wykonano w marcu 2005 roku.