Dworek w Otwocku-Bojarowie został zbudowany w 1883 roku przez Konstantego Moësa Oskragiełłę. Jest to parterowa, podpiwniczona budowla, wzniesiona z cegły i otynkowana, założona na rzucie prostokąta. w osi elewacji frontowej usytuowano arkadowy ganek mieszczący główne wejście, poprzedzony schodami, zwieńczony balkonem. Nad balkonem znajduje się jednoosiowa wystawka zwieńczona trójkątnym szczytem. Korpus nakryto dachem dwuspadowym. W obu narożnikach fasady znajdują się parterowe alkowy nakryte ostrosłupowymi daszkami. Całość została otoczona niewielkim parkiem krajobrazowym. 

          Na przełomie XIX i XX wieku działał tutaj zakład przyrodoleczniczy. W czasach powojennych mieściła się w nim Szkoła Rzemiosł Artystycznych. Obecnie opuszczona budowla coraz bardziej zamienia się w ruinę. W 2013 roku dach obiektu uległ pożarowi. Bojarów to nazwa osady założonej przez Konstantego Moësa Oskragiełłę, obecnie (północnej) części Otwocka, położonej na południowym brzegu rzeki Świder.

          Otwock jest położony 22 km na południowy-wschód od centrum Warszawy. Dwór znajduje się przy ul.Kraszewskiego.

          Zdjęcia wykonano w kwietniu 2015 roku.