Neorenesansowy pałac w Posadowie (w tzw. kostiumie francuskim) został wybudowany w 1870 roku dla Władysława Łąckiego przez Stanisława Hebanowskiego, zapewne według projektów przywiezionych przez Łąckiego z Francji.

Parterowy z użytkowym poddaszem budynek założony został na planie prostokąta, i nakryto go dachem mansardowym z lukarnami. We wszystkich czterech narożnikach rezydencja posiada wieże, z których każda ma inny kształt, inaczej dostawiona jest do budynku, ma swój odrębny dach i odmienną dekorację. Najwyższa jest czteropiętrowa wieża południowo-zachodnia nad dawnym pokojem właściciela. W obu fasadach znajdują się piętrowe ryzality, zwieńczone bogatymi renesansowymi szczytami, oraz poprzedzone portykami, dźwigającymi tarasy. W szczycie elewacji ogrodowej pałacu umieszczony jest herb, Łąckiego Korzbok (trzy karpie) i Drogosław (strzała) jego żony Antoniny ze Skórzewskich, a w szczycie frontowym tylko herb Łąckiego. Wysokości budowli dodają też piwnice-sutereny, w których niegdyś mieściły się pomieszczenia gospodarcze. Z wnętrz najciekawszy jest parter mieszczący pomieszczenia reprezentacyjne. Układ pomieszczeń jest nietypowy, bo trzytraktowy, nawiązujący do renesansowych siedzib. Centrum stanowi ośmioboczna sala, którą można obejść unikalnym systemem bocznych przejść, choć dla gości droga prowadziła przez jej środek. Poza tym na parterze znajdują się: westybul, dawna zbrojownia, salon, biblioteka, jadalnia i kaplica. Wnętrza posiadają bogatą, neoklasycystyczną dekorację stiukową. Do wybuchu II wojny światowej po prawej stronie sieni wisiał dużych rozmiarów portret króla Jana III Sobieskiego. Ściany zdobiły również portrety Tadeusza Kościuszki, ks. Józefa Poniatowskiego i Łąckiego oraz rozwieszone i ustawione na stojakach zbiory broni oraz portrety rodzinne Łąckich. Przy pałacu znajduje się podwórze folwarczne Stadniny Koni z hodowlą koni rasy wielkopolskiej, z budynkami z końca XIX wieku. Całość jest otoczona parkiem o powierzchni 10,6 ha, w części środkowej w stylu francusko-holenderskim o założeniu regularnym z połowy XIX wieku, powiększony w XIX i XX wieku o część krajobrazową. Ozdobą są prawie 250-letnie cisy strzyżone w różne formy geometryczne: w czworoboki i ścięte piramidy, strzyżone szpalery grabowo-lipowe, stawy i kanały z mostkami ozdobionymi rzeźbami oraz aleje. Przed pałacem znajduje się dziedziniec honorowy, okolony dwoma rzędami strzyżonych lip.

Po śmierci hrabiego Władysława w 1907 roku, ordynatami byli kolejno jego dwaj synowie Stefan i Stanisław, którzy nie mieli dzieci. Gdy Stanisław Łącki zmarł w 1937 roku, właścicielem Posadowa stał się jego siostrzeniec i adoptowany syn hrabia Feliks Tyszkiewicz-Łącki. W 1943 roku z pałacu hitlerowcy wywieźli cenne dzieła sztuki, a po wojnie majątek został upaństwowiony przez polskie władze. Siedzibę swoją znalazła tu dyrekcja Stadniny Koni Posadowo kontynuująca tradycje hodowlane Łąckich. Zamierzano nawet utworzyć w pałacu Muzeum Konia, do czego jednak nie doszło. W 1999 roku pałac i park stały się ponownie własnością prywatną potomków rodu Łąckich, państwa Hanny i Adama Tyszkiewiczów i jest obecnie w remoncie, niedostępny dla zwiedzających. 

Posadowo jest położone 6 km na południowy-zachód od Pniew, 1,5 km na południe od drogi nr 92 do Lwówka.

Zdjęcia wykonano w maju 2011 roku.