Zamek w Przemyślu został wzniesiony przez Kazimierza Wielkiego zaraz po przyłączeniu ziemi przemyskiej do Polski. Na wzgórzu w południowo-zachodniej części miasta znajdował się drewniano-ziemny gród i na jego terenie stanęła kamienna rotunda i palatium. W 1498 roku budowla została zniszczona przez Wołochów.

         Warownię odbudował i rozbudował w stylu renesansowym starosta Piotr Kmita. Całe założenie tworzyły dwa człony: zamek właściwy i przygródek od strony północno-zachodniej. Renesansowa budowla składała się z czworoboku murów obronnych z trzema basztami okrągłymi i jedną kwadratową w narożach. Budynek bramny usytuowano w kurtynie północno zachodniej. W latach 1612-31 starosta Marcin Krasicki zbudował nowy dom mieszkalny wzdłuż kurtyny północno-wschodniej, oraz zwieńczył attykami dwie baszty. Następny remont podupadły zamek przeszedł w latach 1759-62 gdy starostą był Stanisław August Poniatowski, późniejszy król Polski. W XIX wieku Austriacy urządzili w zamku więzienie, a w 1885 roku skrzydło północno-wschodnie przeznaczono na teatr „Fredreum”‚ który mieści się w nim do dziś. W latach 70-tych i 80-tych XX wieku przeprowadzono gruntowny remont przywracając zamkowi renesansowy charakter. Obecnie zamek pełni funkcję centrum kulturalnego.

         Przemyśl jest położony 90 km na południowy-wschód od Rzeszowa, 14 km od przejścia granicznego w Medyce z Ukrainą. Zamek znajduje się na wzgórzu w południowo-zachodniej części miasta, na prawym brzegu Sanu.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2006 roku.

  • Skrzydło północno-zachodnie

  • Baszta północna

  • Elewacja frontowa z budynkiem bramnym

  • Elewacja frontowa z basztą północną

  • Kapliczka nad bramą

  • Dziedziniec

  • Dziedziniec

  • Relikty pierwotnego założenia

  • Relikty pierwotnego założenia

  • Relikty pierwotnego założenia i skrzydło północno-wschodnie

  • Baszta północna