Murowany zamek w Rogóźnie zbudowali Krzyżacy po roku 1275 na miejscu wcześniejszej drewnianej fortalicji. Warownia składała się z trzech członów : zamku górnego, średniego i przedzamcza.  Zamek górny składał się z czterech skrzydeł i otoczony był zewnętrznym obwodem murów obronnych. Brama wjazdowa znajdowała się w osi skrzydła północno-wschodniego, poprzedzona mostem nad fosą oddzielającą zamek górny od średniego. Zamek średni był usytuowany na północny-wschód od górnego. Nad wjazdem wzniesiono wysoką wieżę bramną, istniejącą do dziś, na planie kwadratu, poprzedzoną pierwotnie szyją bramną i mostem przerzuconym nad fosą, wspartym na ceglanych filarach. Od strony południowo-wschodniej zachował się długi fragment muru obronnego, otaczającego niegdyś cały zamek średni, z narożną okrągłą wieżyczką. Wokół przedzamcza przetrwały znaczne odcinki murów obronnych i pozostałości czterech baszt.

         Rogóźno pełniło w latach 1285-1333 funkcję siedziby komtura, a następnie wójta. W 1454 roku zamek został spalony przez ustępujących Krzyżaków. W latach 1466-1590 stanowił siedzibę starostwa polskiego. W 1628 roku warownia została zniszczona przez Szwedów. Po pierwszym rozbiorze znaczną część zabudowań rozebrano na materiał potrzebny do budowy pruskiej twierdzy w Grudziądzu. W roku 1911 podjęto pierwsze prace zabezpieczające, a w latach 1941-42 miały miejsce badania archeologiczne. Po wojnie w 1952 roku przeprowadzono prace konserwatorskie przy wieży bramnej, a na terenie przedzamcza działał PGR. Obecnie przedzamcze jest własnością prywatną i dostęp do ruin jest utrudniony.

         Rogóźno-Zamek jest położone 15 km na wschód od Grudziądza przy drodze nr 16 do Iławy. Ruiny znajdują się po lewej stronie szosy na zadrzewionym wzgórzu.

         Zdjęcia wykonano w maju 2006 roku.