Zamek w Rurce został zbudowany w XIII wieku przez templariuszy na ziemi nadanej im w 1235 roku przez księcia Barnima I. Założenie powstało na otoczonym bagnami niewielkim wzniesieniu nad rzeką Rurzycą, o wymiarach 50×70 metrów. Zamek posiadał budynki mieszkalne i kaplicę wzniesioną z granitowej kostki, otoczone niewielkim murem obwodowym. Główny wjazd prowadził przez groblę od strony północno-wschodniej. Dość skromne zabezpieczenie siedziby wynikało z jej gospodarczego charakteru oraz z położenia wśród podmokłych łąk. Założenie w źródłach występowało zazwyczaj jako dwór (hof) i pełniło prawdopodobnie głównie funkcje gospodarcze.

W 1329 roku po kasacji zakonu templariuszy, Rurka przeszła w ręce joannitów. Po wyborze na komendanta komandorii Wilhelma Holstena doszło do ostrego zatargu joannitów z rycerskim rodem Wedelów, którego skutkiem było zdobycie i splądrowanie zamku w 1373 roku. W cztery lata później zakon uzyskał zgodę książąt szczecińskich na założenie nowej siedziby komandorii w Swobnicy. Na terenie zniszczonego zamku powstał świecki folwark, który był dzierżawiony. Kaplica pełniła funkcje sakralne do roku 1490 kiedy to wybudowano we wsi kościół. Na początku XIX wieku przebudowano kaplicę na gorzelnię której użytkownikiem po drugiej wojnie światowej był miejscowy PGR.

Z dawnej warowni zachowała się jedynie zamkowa kaplica z prostokątnie ukształtowanym prezbiterium. Relikty zamku znajdują się na prywatnej posesji. W centrum wsi należy skręcić w lewo (jadąc od Chojny) i drogą gruntową jechać około 600 metrów aż do gospodarstwa, gdzie pozostawiamy auto i idziemy ok. 150 metrów w lewo, wzdłuż rzeki, mijając po drodze odbudowywany dwór.

Rurka jest położona około 6 km na północny-wschód od Chojny, przy lokalnej drodze do Strzelczyna.

Zdjęcia wykonano w maju 2022 roku.

  • Elewacja północna

  • Romańskie okno

  • Elewacja południowa