Pierwszą parafię sokólską erygowano 6 stycznia 1592 roku. Możliwe, że fundatorem pierwszego kościoła p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w 1565 roku był król Zygmunt August. 27 sierpnia 1796 roku wybuchł pożar, który doszczętnie zniszczył kościół i zabudowania przykościelne, dzwonnicę z trzema dzwonami, szpital i dom organisty. W 1797 roku w miejscu kościoła wzniesiono drewnianą szopę, gdzie odprawiano msze przez kolejne 52 lata.

W 1833 roku proboszczem sokólskiej parafii został ks. Jerzy Kryszczun. Wiosną 1841 roku rozpoczęła się budowa nowego, murowanego kościoła. Inwestycję zakończono w 1848 roku. 9 czerwca 1850 roku ordynariusz wileński bp. Wacław Żyliński konsekrował świątynię pw. św. Antoniego Padewskiego (dotychczas była pw. Wniebowzięcia NMP). Była to trójnawowa budowla z dwoma wieżami. o wymiarach 32×16 metrów. W ołtarzu głównym umieszczono obraz św. Antoniego, a nad nim – obraz Wniebowzięcia NMP. Ołtarz po prawej stronie został poświęcony dla św. Michała, zaś po lewej dla św. Anny. Wybudowano również dzwonnicę z bramą wjazdową i odbudowano wszystkie budynki gospodarcze. Dziekan ks. Anzelm Noniewicz świątynię tę w latach 1901-04 powiększył, dodając w tym samym stylu dwie nawy i kaplice boczne, a także zakrystię za ołtarzem głównym i pomieszczenia pomocnicze.

Kościół posiada cenną relikwię. Jest nią Obraz Miłosierdzia Bożego znajdujący się w bocznym ołtarzu. Obraz jest ściśle związany z osobą bł. ks. Michała Sopoćko, spowiednika św. Faustyny Kowalskiej. Na prośbę ks. Sopoćki, artysta z Krakowa Ludomir Ślendziński namalował dwa obrazy Miłosierdzia Bożego. Jeden z nich miał być przekazany dla Ojca Świętego, a drugi – dla Episkopatu Polski. Malowidła nie dotarły jednak do swoich adresatów. Jeden trafił do katedry w Białymstoku, natomiast drugi do sokólskiego kościoła.

12 października 2008 roku, podczas Mszy świętej, w trakcie udzielania Komunii świętej jednemu z kapłanów wypadł na stopień ołtarza konsekrowany Komunikant. Kapłan przerwał udzielanie Komunii świętej, podniósł Go i, zgodnie z przepisem liturgicznym, włożył do vasculum – małego naczynia z wodą, stojącego zwykle przy tabernakulum, służącego kapłanowi do obmycia palców po udzielaniu Komunii świętej. Komunikant eucharystyczny miał się w tym naczyniu rozpuścić. Naczynie zamknięto w sejfie w zakrystii. Po tygodniu w naczyniu na zanurzonej hostii znaleziono plamę przypominającą wyglądem skrzep krwi, mający postać jakby żywej cząstki ciała. 29 października naczynie z Komunikantem przeniesiono do kaplicy Miłosierdzia Bożego na plebanii i umieszczono w tabernakulum. Następnego dnia, decyzją ks. Arcybiskupa, Komunikant z widoczną na Nim plamką wyjęto z wody i położono na małym korporale, a następnie umieszczono w tabernakulum. Komunikant był w ten sposób przechowywany przez trzy lata, aż do uroczystego przeniesienia go do kościoła 2 października 2011 roku. Przez pierwszy rok zachowywano tajemnicę. Do połowy stycznia 2009 roku fragment Komunikantu o zmienionej postaci w sposób naturalny zasechł i pozostał w formie zakrzepłej krwi. Od tamtej pory nie zmienił swojego wyglądu. W styczniu 2009 roku kuria zleciła poddać Komunikant badaniom patomorfologicznym, które wykazało, że jest to mięsień serca ludzkiego, co zakwestionowali niektórzy eksperci. 30 marca tegoż roku powołano komisję kościelną do zbadania zaistniałych zjawisk, która stwierdziła, że badana przez ekspertów próbka pochodziła z Komunii Świętej pozostawionej na korporale w tabernakulum; komisja nie stwierdziła również ingerencji osób postronnych. Kościół oficjalnie nie potwierdza cudu eucharystycznego, a duchowni apelują do wiernych o wstrzemięźliwość w wydawaniu własnych osądów oraz o modlitwę, choć jak zaznaczono, „wydarzenie z Sokółki nie sprzeciwia się wierze Kościoła, a raczej ją potwierdza”. 2 października 2011 roku Eucharystię wystawiono w relikwiarzu na widok publiczny do nawy kościoła. Od 9 kwietnia 2009 roku kościół jest siedzibą Sokólskiej Kapituły Kolegiackiej Najświętszego Sakramentu. 25 marca 2017 roku kolegiata ustanowiona sanktuarium.

Sokółka jest położona 38 km na północny-wschód od Białegostoku, przy drodze nr 19 do granicy z Białorusią. Kościół znajduje się przy ul Grodzieńskiej 47.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2020 roku.