Zamek w Suchej Beskidzkiej został wzniesiony w latach 1608-14 przez Piotra Komorowskiego, na miejscu wcześniejszego dworu obronnego, Kaspra Suskiego. Renesansowy zamek suski, zwany „Małym Wawelem” jest budowlą trzyskrzydłową z czterema narożnymi wieżami, prostokątnym dziedzińcem i otwartym wjazdem od wschodu. Dwupiętrowe skrzydła południowe i zachodnie wyposażono w krużganki od strony dziedzińca. W wieży zegarowej w północno-zachodnim narożniku umieszczono kaplicę. Do skrzydła zachodniego od północnej strony przylega parterowa przybudówka, zaadaptowana obecnie na hotel. W latach 1703-08 Anna Wielopolska zbudowała dwie wieże południowe, zachodnią i wschodnią.

         W 1843 roku właścicielem zamku zostaje Aleksander Branicki, który rozbiera skrzydło wschodnie z bramą wjazdową. W latach 1882-87 Władysław Branicki przeprowadza generalną restaurację zamku. Po pożarze w roku 1905 nastąpiła kolejna odbudowa, którą nadzorował architekt Tadeusz Stryjeński. W roku 1922 zamek jako wiano córki Władysława Branickiego przechodzi w ręce rodziny Tarnowskich. W czasie II wojny światowej zamek zajęli Niemcy, a później Rosjanie. W tym okresie cenne zbiory biblioteczno-muzealne uległy rabunkom i dewastacji. Po wojnie w zamku mieściło się Liceum Ogólnokształcące oraz magazyny GS i mieszkali prywatni lokatorzy. W latach 1968-86 Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu rozpoczęły prace renowacyjne w celu przystosowania zamku na cele muzealne. W roku 1996 zamek został przejęty przez samorząd lokalny. Obecnie w budowli mieści się Miejski Ośrodek Kultury, galeria sztuki, klub muzyczny, restauracja i hotel.

         Sucha Beskidzka jest położona 21 km na południe od Wadowic przy drodze nr 28 do Rabki Zdroju. Zamek znajduje się w północnej części miasta po prawej stronie drogi.

         Zdjęcia wykonano w  marcu 2005 roku.