Pierwotny zespół dworsko-parkowy w Suchorączku został zbudowany w 1853 roku dla rodziny Nehring. Po niespełna 30-tu latach rezydencja okazała się zbyt ciasna i w roku 1880 rodzina przebudowała gruntownie dwór w pałac, nadając mu cechy neoklasycystyczne.

Powstała wtedy założona na planie prostokąta, piętrowa, podpiwniczona budowla nakryta dachem czterospadowym. Elewacje uzyskały wówczas nową, neoklasycystyczną dekorację, a ryzality boczne flankowane były gotyzującymi sterczynami. Całość otoczono kilkuhektarowym, dobrze utrzymanym parkiem krajobrazowym.

W okresie międzywojennym rezydencja była własnością Ottona Karla Kunkla. Po 1945 roku niezniszczony obiekt przekazano oświacie i początkowo umieszczono w nim dom dziecka. W latach 50-tych dokonano renowacji i przebudowy założenia gruntownie powiększając budynek, lecz jednocześnie pozbawiono go elementów neogotyckich. W 1959 roku założono tu Dom Pomocy Społecznej dla mężczyzn, którą to funkcję pełni do dziś. W 1994 roku dokonano kolejnej rozbudowy, polegającej na dostawieniu nowego skrzydła od wschodu. 

Suchorączek położony jest 2 km na północny-wschód od centrum Więcborka, przy lokalnej drodze do Sośna. Z Więcborka należy wyjechać ulicą 1 Armii Wojska Polskiego. Pałac znajduje się na wzniesieniu w centrum wsi, 500 metrów po prawej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w marcu 2010 roku.