Pierwsza historyczna udokumentowana wzmianka o Bazylei pochodzi z 374 roku, kiedy to została wymieniona jest jako rzymska kolonia Basilia, założona na miejscu celtyckiej osady. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego miasto znalazło się w V wieku pod panowaniem Franków a w VIII wieku stało się stolicą biskupstwa. Od XI aż do początku XVI wieku Bazylea (niem. Basel) była częścią księstwa biskupiego funkcjonującego pod auspicjami Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. W 1356 roku miasto nawiedziło silne trzęsienie ziemi, podczas którego zniszczeniu uległa prawie cała zabudowa. W 1460 roku papież Pius II funduje uniwersytet. W 1499 roku w czasie wojny szwabskiej miasto odłączyła się od cesarstwa i przyłącza się do Konfederacji Szwajcarskiej. W 1500 roku została ukończona budowa katedry. Na początku XVI wieku przystąpiło, jako jedenasty członek, do (pierwszej) Konfederacji Szwajcarskiej, a wkrótce potem, w 1529 roku, przyjęło reformację. w drugiej połowie XVI i napoczątku XVII wieku Bazylea kilkakrotnie została nawiedzona przez dżumę.

Obecnie miasto składa się z podzielonych rzeką Ren dwóch części, skupiającej większość zabytków lewobrzeżnej Wielkiej Bazylei (Grossbasel) oraz znajdującej się na prawym brzegu Małej Bazylei (Kleinbasel). Dziś Bazylea jest trzecim, po Zurychu i Genewie, największym miastem Szwajcarii, ważnym ośrodkiem przemysłowym i handlowym, węzłem komunikacyjnym, centrum finansowym i miastem uniwersyteckim, słynącym z najstarszej w Szwajcarii uczelni. Wszystkie najważniejsze zabytki i atrakcje Bazylei znajdują się na terenie Grossbasel; większość leży w bezpośrednim sąsiedztwie lub w okolicach trzech najbardziej znanych placów Bazylei: Münsterplatz (Plac Katedralny), Marktplatz (Rynek) i Barfüsserplatz.

– Do najważniejszych zabytków Starego Miasta zaliczyć możemy romańsko-gotycką katedrę Basler Münster. Pierwotnie katolicka, obecnie ewangelicka świątynia została zbudowana z czerwonego piaskowca, na miejscu wcześniejszej, romańskiej budowli, zniszczonej podczas trzęsienia ziemi w 1356 roku. Nowa świątynia została wzniesiona w XIV-XV wieku jako pięcionawowa bazylika z transeptem i krużgankami i w tym kształcie przetrwała do dzisiaj (chociaż utraciła większość wyposażenia wnętrza podczas reformacji, a później, w połowie XIX wieku, została przebudowana). Główną fasadę katedry wieńczą dwie wieże, noszące imiona świętych Marcina i Jerzego i mierzące 62 metry każda. Warto zwrócić uwagę na portal główny (zdobiące portal rzeźby przedstawiają m.in. fundatora kościoła, cesarza Henryka II, i jego żonę Kunegundę), romański portal w północnym ramieniu transeptu z XII wieku, witraże, kilka cennych dzieł sztuki we wnętrzu świątyni, a także na gotycki krużganek przylegający do katedry od strony południowej. W północnej części katedry spoczywa Erazm z Rotterdamu – jeden z czołowych myślicieli renesansu i najsłynniejszy mieszkaniec Bazylei. Rozległy widok na miasto roztacza się z dostęnej dla zwiedzających jednej z wież świątyni.

– Najważniejszym budynkiem przy Marktplatz jest ratusz (Basler Rathaus),wzniesiony z czerwonego piaskowca na początku XVI wieku po przystąpieniu Bazylei do Konfederacji Szwajcarskiej, później przebudowany i rozbudowany (m.in. w XVII wieku oraz na przełomie XIX i XX wieku, gdy dodano m.in. charaterystyczną wieżę), z malowidłami ściennymi zdobiącymi elewacje zewnętrzne i elewacje wokół wewnętrznego dziedzińca. Obecna budowla stoi w miejscu, gdzie pierwotnie znajdował się tzw. Ricthaus, zniszczony przez trzesienie ziemi w 1356 roku.

– W pobliżu placu i ratusza, na północnym krańcu wzgórza katedralnego, stoi kościół św. Marcina (Martinskirche) o historii sięgającej XII wieku, uważany za najstarszy kościół parafialny Bazylei, pierwotnie katolicki, w XVI wieku przejęty przez protestantów.

–  Na południowy zachód od Placu Katedralnego leży trzeci ze wspomnianych głównych placów Bazylei, Barfüsserplatz, jeden z najważniejszych węzłów komunikacyjnych miasta (osiem linii tramwajowych), przy którym wznosi się Barfüsserkirche, dawny kościół klasztorny franciszkanów, splądrowany, sprofanowany i częściowo zburzony podczas reformacji, pod koniec XIX wieku odrestaurowany, będący dziś siedzibą głównego oddziału otwartego w 1894 roku Muzeum Historycznego, jednego z największych i najważniejszych muzeów w Szwajcarii.

– Pozostałości dawnych murów obronnych oraz trzy zachowane bramy miejskie, niegdyś stanowiące elementy fortyfikacji – gotycka Spalentor z drugiej połowy XIV wieku, odrestaurowana w stylu neogotyckim w XIX wieku – St. Alban-Tor z pierwszej połowy XIII wieku, zniszczona przez trzesienie ziemi w 1356 roku, odbudowana, później parokrotnie przebudowana – oraz St. Johanns-Tor, z drugiej połowy XIV wieku.

– Przy placu Petersplatz stoi główny budynek słynnego Uniwersytetu (Universität Basel), gdzie pracowali m.in. Erazm z Rotterdamu, Paracelsus, matematycy Daniel Bernoulli i Leonhard Euler, Friedrich Nietzsche, czy Karl Jaspers i Carl Gustav Jung.

– Ruchoma fontanna Tinguelyego, zrobiona przez Jeana Tinguely’ego. Mieści się ona na Placu Teatralnym. Unikatowość tej fontanny polega na tym, że jej poszczególne elementy, wykonane w całości z niepotrzebnych metalowych elementów z pobliskiego teatru, są ruchome.

Pozostałe zabytkowe budowle miasta to: gotycki kościół św. Leonarda; XVI wieczny klasztor Kartuzów; kościół św. Antoniego; synagoga zbudowana w latach 1866-69 oraz liczne kamienice mieszczańskie. Miasto uważane jest także za główne szwajcarskie centrum sztuki. Znajduje się tu przeszło 30 różnych muzeów. Najciekawsze z nich to szczycące się bogatą kolekcją malarstwa niemieckiego Kunstmuseum Basel, prezentujące współczesne instalacje Muzeum Jeana Tinguely oraz Fondation Beyelera.

Bazylea to zabytkowe miasto w północnej Szwajcarii, położone w dolinie Renu, w miejscu, gdzie stykają się terytoria Szwajcarii, Francji i Niemiec, około 70 km na północny-zachód od Lucerny.

Zdjęcia pochodzą z filmu nagranego kamerą VHS w sierpniu 1994 roku. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale chciałem je wykorzystać.