Meryemana (lub Meryem Ana Evi) to po turecku „Dom Marii Matki”. Wiele osób wierzy, że pod koniec życia Maria – matka Jezusa przybyła wraz ze świętym Janem do Efezu. Miało mieć to miejsce w latach 37 – 45 n.e. Tutaj też umarła, lub zgodnie z wierzeniami katolickimi, została wzięta do nieba.

W XIX wieku, niemiecka zakonnica, Catherina Emmerich, miała wizje Marii w Efezie, chociaż sama nigdy nie była w tych okolicach. Na podstawie jej opisów księża z Izmiru odkryli fundamenty starego domostwa na zalesionym stoku Bulbul Dagi (Wzgórza Słowików) czyli góry Coressos, nieopodal Efezu. Sam dom został datowany na VI wiek n.e., jednakże niektóre jego fragmenty pochodziły z czasów wcześniejszych, być może nawet z I wieku n.e. Chociaż miejsce nigdy nie zostało oficjalnie uznane przez Kościół Katolicki jako dom Marii, wiele gestów ze strony papieży uwiarygodniło jego historię w oczach wiernych. Po pierwsze, papież Leon XIII pobłogosławił Meryemana poprzez swoją pielgrzymkę w 1896 roku. Po drugie, papież Pius XII nadał Meryemana status „Miejsca Świętego” w 1951 roku, który to przywilej potwierdził następnie papież Jan XXIII. W końcu, również papież Paweł VI uznał je „nieoficjalnie”, poprzez złożenie wizyty w 1967 roku. Od tego czasu Meryemena stała się miejscem pielgrzymek wiernych. W historii najnowszej Meryemana nie mogło również zabraknąć odwiedzin Jana Pawła II, które miały miejsce w 1979 roku, oraz, całkiem niedawno – w 2006 roku – Benedykta XVI.

Brak jednakże decydujących dowodów historycznych popierających teorię, że to właśnie w Meryemana Maria spędziła ostatnie lata swego życia. Istnieją natomiast pewne przesłanki, które świadczą na korzyść tej teorii. Pierwszą z nich jest udokumentowana obecność w Efezie świętego Jana, któremu Jezus powierzył przed śmiercią swoją matkę pod opiekę. W Selcuku możemy nawet zobaczyć grobowiec świętego Jana oraz jego bazylikę. Drugą przesłanką jest istnienie w Efezie Kościoła Marii – pierwszej w historii świątyni zadedykowanej Marii-Dziewicy. Dodatkowe argumenty wytaczane podczas debaty nad autentycznością miejsca to, po pierwsze, wybór Efezu na miejsce obrad Soboru Efeskiego (III soboru powszechnego) zwołanego w 431 roku w celu rozstrzygnięcia sporu dotyczącego określenia zjednoczenia natury ludzkiej i boskiej w Jezusie Chrystusie oraz tytułu Marii jako Matki Bożej. 

Po drugie istnieje tradycja, zachowana przez prawosławnych mieszkańców wsi Kirkince, którzy zachowali obyczaj pielgrzymowania do miejsca nazywanego Panaya Kapulu, dla uczczenia dnia Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny. Obecnie na miejscu znajduje się maleńka kapliczka, w której każdego 15 sierpnia odbywa się uroczysta msza z okazji wniebowstąpienia Marii. Msze są tu również odprawiane co niedzielę, o godzinie 10.30. Zazwyczaj kapliczka jest zatłoczona przez ogromne rzesze turystów, którzy odwiedzają Meryemana przy okazji wizyty w Efezie. Miejsce jest pod opieką zakonu franciszkanów.

Meryemana posiada również znaczenie dla muzułmanów, dla których Maria była matką jednego z wielkich proroków islamu, nazywanego Isa Peygamber. Poniżej kaplicy znajduje się ściana pokryta wstążeczkami z materiału, papieru lub plastiku, które muzułmanie zawiązują przy okazji wypowiadania jakiegoś życzenia (czyli tzw. Ściana Życzeń).

Meryemana znajduje się około 10 km na południe od Selcuku, powyżej Efezu, wysoko na stoku Wzgórza Słowiczego, do którego można dojechać krętymi serpentynami. Selcuk jest położony około 100 km na południe od Izmiru. 

Zdjęcia wykonano w lipcu 2011 roku.