Murowany zamek w Unisławiu został wzniesiony pod koniec XIII wieku przez Krzyżaków, prawdopodobnie na drewniano-ziemnym, starszym założeniu. Nie jest pewna dokładna lokalizacja założenia. Warownia składała się z dwóch części: zamku właściwego oraz oddzielonego suchą fosą podzamcza. Zamek właściwy wzniesiono na skraju skarpy nad doliną Wisły. Z trzech stron osłaniały go stromizny wzgórza natomiast od południowego wschodu przekopano rów tworząc głęboką suchą fosę, przez którą prowadził wjazd na zamek broniony zapewne przez wieżę bramną z mostem zwodzonym. Z powodu braku przekazów i opisów, oraz całkowitego zniszczenia założenia trudno dziś jednoznacznie ustalić jego wygląd.

         Do 1326 roku zamek pełnił rolę siedziby komtura, a następnie wójta, od 1384 roku podległemu komturstwu starogrodzkiemu. W 1454 roku warownia została zdobyta i zniszczona przez Związek Pruski występujący przeciwko Zakonowi w czasie wojny trzynastoletniej. W roku 1466 po zawarciu II pokoju toruńskiego mocno zniszczony zamek wraz z całą ziemią chełmińską zostaje przyłączony do Polski. W 1495 roku stał się własnością biskupów chełmińskich. Ostatecznie zniszczony w czasie wojen polsko-szwedzkich, został rozebrany po 1772 roku. Do naszych czasów nie zachowały się żadne widoczne na powierzchni pozostałości krzyżackiej warowni. Mapy z XIX wieku wskazują jako lokalizację skarpę znajdującą się około 300 metrów na zachód od kościoła.

         Unisław jest położony 27 km na północny-wschód od Bydgoszczy, przy drodze nr 551 do Chełmży. Skarpa na której prawdopodobnie stał zamek znajduje się na północ od kamiennego, trzynastowiecznego kościoła parafialnego, który trzeba obejść z prawej strony.

         Zdjęcia wykonano w maju 2010 roku.