Neorenesansowy pałac Szlenkierów w Warszawie został zbudowany w latach 1881-83, według projektu Witolda Lanciego z fundacji Karola Jana Szlenkiera. Ozdobny kartusz z rokiem 1883 widnieje do dziś na elewacji podwórzowej skrzydła frontowego. Trzykondygnacyjna rezydencja została wzniesiona na planie prostokąta i nakryta czterospadowym dachem. W osi elewacji frontowej znajduje się główne wejście usytuowane w ozdobnym portalu, zwieńczonym balkonem z tralkami. Drzwi balkonu podkreślono frontonem w kształcie łuku, wspieranym przez pilastry. Fronton zaś udekorowano leżącymi postaciami, mającymi symbolizować handel i przemysł. Obramienia okien drugiego piętra zostały urozmaicone uszkami na narożach i płaskorzeźbami maszkaronami na kluczu. Najwyższa partia fasady zaakcentowana została gzymsem z attyką. Kondygnacja parteru została pokryta mocnym boniowaniem co uczyniło z niej jakby cokół dla całej budowli. Bogato ozdobiono także wnętrza pałacu. Pierwsze piętro miało mieć charakter reprezentacyjny, a parter mieszkaniowy.

Po śmierci Karola Jana Szlenkiera w 1900 roku pałac pozostał w rękach wdowy i dzieci. O ich interesy dbała rada familijna, na której czele stanął z czasem Karol Stanisław Szlenkier – najmłodszy syn Karola Jana. Po wybuchu I wojny światowej przeniósł się na Ukrainę, skąd powrócił do Warszawy po kilku latach. Okazało się, że w wyniku działań wojennych i zmian granic ich majątek nie był już tak ogromny. Z tego powodu na hipotekę pałacu zaciągnięto poważną pożyczkę. Pałac stawał się dla rodziny ciężarem, więc postanowiono go sprzedać w 1922 roku włoskiej misji dyplomatycznej. Podczas II wojny światowej pałac poważnie ucierpiał dwukrotnie: od bombardowań niemieckich we wrześniu 1939 roku, a później w sierpniu 1944 roku podczas powstania warszawskiego. Najbardziej ucierpiało skrzydło frontowe trafione kilkoma pociskami. Zniszczeniu uległa neorenesansowa dekoracja fasady oraz wnętrza od Placu Dąbrowskiego; skrzydła boczne i oficyna poprzeczna zachowały się natomiast zupełnie dobrze. Dach był prawie całkowicie zerwany. W 1945 roku budynek zajęła ambasada włoska. Odbudowano go w ciągu dwóch kolejnych lat. W latach 1964-65 dokonano znacznego remontu i przebudowy wnętrz pałacu, a także zewnętrznych partii (m.in. przekształcono wygląd fasady, uproszczono wiele jej elementów), co spowodowało, iż obecny jego wygląd znacznie różni się od tego XIX-wiecznego.

Pałac Szlenkierów mieści się przy placu Dąbrowskiego 6 w Warszawie.

Zdjęcia wykonano w marcu 2019 roku.