Zamek w Wieruszowie został wzniesiony prawdopodobnie w połowie XIV wieku przez ród Wieruszów. Była to niewielka warownia zbudowana z cegły na miejscu wcześniejszej, drewnianej zabudowy. Opisy dotyczące zamku bywają często bardzo różne od siebie i trudno jest podać jednoznaczny obraz założenia. W czasie wojny Władysława Jagiełły z Władysławem Opolczykiem warownia została zdobyta przez wojska Opolczyka. W 1442 roku miasto wraz z zamkiem zostaje zdobyte przez wojska Elżbiety Luksemburskiej.

         Pod koniec XV wieku zamek zostaje zniszczony przez pożar. W 1467 roku właścicielem zamku zostaje Jan Kępiński, a w 1507 roku Andrzej Oporowski, kasztelan brzesko-kujawski. W 1562 roku nowy właściciel senator Jan Tomicki buduje na miejscu ruin nową, renesansową rezydencję. Kolejni właściciele doprowadzają  zamek do ruiny w połowie XVII wieku. Na przełomie XVIII i XIX wieku zamek został gruntownie przebudowany na pałac dla  hrabiego Joachima Karola Malzahna.  Pałac został częściowo rozebrany podczas I wojny światowej i w czasie powstania wielkopolskiego. W latach 60-tych XX wieku nastąpiła całkowita rozbiórka ruin. Dziś po budowli zostały jedynie resztki fundamentów ze schodami i śladami dawnej fosy.

         Wieruszów jest położony 87 km. na wschód od Wrocławia, przy drodze nr 8, między Kępnem a Wieluniem. Relikty zamku znajdują się w centrum na lewym brzegu Prosny przy moście przez rzekę. Przy ruinach stoi samolot pasażerski.

         Zdjęcia wykonano w październiku 2006 roku.