Etna to czynny wulkan na wschodnim wybrzeżu Sycylii. Góra o aktualnej wysokości około 3357 m n.p.m. (aktywność wulkanu powoduje zmiany wysokości ) jest najwyższym i największym w Europie stożkiem wulkanicznym.

Wulkan zaczął powstawać ok. 500 tys. lat temu. Pierwsze wzmianki o erupcjach pochodzą z około 1500 roku p.n.e. Szacuje się, że od tamtego czasu było ponad 200 wybuchów. W latach od 1500 p.n.e. do 1699 n.e  udokumentowano 71 erupcji, z czego 14 przed narodzeniem Chrystusa. Za najpotężniejszą uważa się erupcję trwającą od 11 marca do 11 lipca 1669 roku, w trakcie której wulkan wyrzucił ogromne ilości lawy (pokryła ona powierzchnię około 37 km²) i materiału piroklastycznego. Lawa pokonała ok. 16 km, niszcząc po drodze kilka wsi. Ostatecznie dotarła do morza oraz Katanii, częściowo ją niszcząc. Podczas tej erupcji próbowano zmienić bieg płynącej lawy poprzez wykopanie rowu; była to pierwsza taka próba na świecie.

Od 1987 roku część obszarów Etny chroniona jest poprzez Park Regionalny Etna. W 2013 roku wulkan został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Etna zajmuje powierzchnię co najmniej 1250 km² przy obwodzie ponad 135 km. Na wschodnim stoku widoczna jest charakterystyczna kaldera Valle del Bove o stromych ścianach, głębokości do 1000 m i wymiarach około 5 × 10 km w kształcie podkowy otwartej na wschód. Kaldera zajmuje powierzchnię 35 km² przy obwodzie około 18 km. Etna ma cztery główne kratery:

– Bocca Nuova oraz Voragine, które utworzyły się z centralnego krateru odpowiednio w 1945 i 1968 roku;

– krater północno-wschodni, który powstał w 1911 roku (tu jest najwyższy punkt wulkanu Etna);

– Krater południowo-wschodni, który powstał w 1971 roku.

Na zboczach Etny można znaleźć ponad 270 innych nieaktywnych już kraterów bocznych. Etna jest jednym z najbardziej aktywnych wulkanów na świecie. Przez prawie cały czas można obserwować jego aktywność w postaci wydobywających się gazów i pary, a w czasie erupcji wyrzucanie materiałów piroklastycznych w tym bomb wulkanicznych czy popiołu. Aktywność wulkaniczna Etny jest jedną z najlepiej udokumentowanych na świecie.

Etna odgrywa ważną rolę dla turystyki na Sycylii, a przede wszystkim dla prowincji Katania. Zimą zaśnieżony szczyt i zbocza przyciągają narciarzy, a latem turystów pieszych. Wejście na Etnę jest trudne i wymaga dobrej kondycji fizycznej oraz wycieczki z przewodnikiem. Trudność zależy od wybranej trasy: niższe partie można zdobyć samodzielnie lub wjechać kolejką linową, a następnie specjalnymi busami do wysokości 2900 m.n.p.m.

Etna znajduje się na wschodnim wybrzeżu morza Jońskiego, niedaleko Katanii i Taorminy.

Zdjęcia wykonano w październiku 2025 roku.