Barokowy pałac w Włodowicach został zbudowany w drugiej połowie XVII wieku, przez kasztelana krakowskiego Stanisława Warszyckiego.

Był to piętrowy, murowany, otynkowany budynek wzniesiony na planie prostokąta. W osi frontowej i ogrodowej posiadał lekko wysunięte ryzality. Całość nakryta była łamanym dachem polskim. Od frontu ulokowany był dziedziniec, za budynkiem rozciągał się ogród. 

W XVIII wieku pałac należał do rodziny Męcińskich, którzy zmienili wystrój wnętrz, nadając im wygląd klasycystyczny. Na piętrze istniały trzy pokoje nazwane królewskimi na cześć króla Jana III Sobieskiego, który w 1683 roku zajął je jadąc z odsieczą do Wiednia. 12 marca 1734 roku nocował tu król August III Sas. W wieku XIX pałac przeszedł w ręce rodziny hrabiów Poleskich. W pokojach królewskich, właściciel Michał Poleski urządził bibliotekę liczącą przeszło 10 tysięcy tomów, oraz zgromadził liczne zbiory historyczne i archiwalne. Dzięki niemu Włodowice uzyskały miano „Aten Olkuskich” stając się ważnym ośrodkiem wiedzy i kultury. Najprawdopodobniej na przełomie XIX i XX wieku dokonano przebudowy, która nadała budowli cechy neogotyckie. Obecnie pałac znajduje się w ruinie, do której doprowadziły pożary w latach 1931 i 1956. Do dzisiaj zachowały się mury magistralne.

Włostowice są położone 7 km na północ od Zawiercia, przy lokalnej drodze do Kotowic. Ruiny pałacu znajdują się w centrum wsi przy samej drodze.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2016 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Ryzalit frontowy