Zamek w Wojnowicach został zbudowany w stylu renesansowym w 1513 roku przez Mikołaja Schewitza, mieszczanina wrocławskiego. Powstało wtedy czteroskrzydłowe założenie z wewnętrznym dziedzińcem. Warownię o wymiarach 22 x 24 m wzniesiono z cegły i otoczono nawodnioną fosą, nad którą przerzucono most od strony północnej, w części zwodzony. Renesansowy portal wejściowy i obramienia okien wykonano z piaskowca. Na środku dziedzińca znajduje się studnia z czworoboczną cembrowiną piaskowcową. Całość założenia została posadowiona na wodzie, na konstrukcji z pali dębowych, wypełnionej kamieniami i gliną. Około 1560 roku dobra przejęła rodzina Bonerów, która kontynuowała budowę nadając rezydencji obecną formę. Między innymi przy bramie postawiono wysmukłą wieżyczkę, zwieńczoną dziś krenelażem, a poszczególne skrzydła otrzymały schodkowe szczyty. Proces budowy został zakończony przez nowych właścicieli, Huberów.

         W późniejszym czasie zamek stanowił rezydencję kilku patrycjuszowskich rodów, które nie zmieniały architektonicznego charakteru obiektu. W latach 60-tych XIX wieku wymieniono jedynie most drewniany na ceglany, oraz zwieńczono wieżę krenelażem. Po II wojnie światowej pozbawiony właściciela zamek został zdewastowany i okradziony z co cenniejszych detali wyposażenia. Dopiero w latach 60-tych podjęto długotrwały remont i po jego zakończeniu umieszczono w zamku ośrodek pracy twórczej i dom wypoczynkowy Stowarzyszenia Historyków Sztuki z restauracją.

         Wojnowice są położone około 25 km na północny-zachód od centrum Wrocławia. Należy wyjechać z Wrocławia drogą nr 94 w kierunku Środy Śląskiej i w miejscowości Krępice skręcić w prawo w lokalną szosę, która przez Mrozów doprowadzi nas do Wojnowic. Zamek znajduje się w centrum miejscowości.

         Zdjęcia wykonano w kwietniu 2008 roku.